ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== رویه‌های قضایی == | == رویه‌های قضایی == | ||
در رأی شمارۀ 2296 مورخ 1376/11/16 شعبۀ 186 [[دادگاه عمومی]] تهران چنین تصریح شده است که:«نظر به اینکه [[خواهان]] در مورخ 1374/07/19 متعاقب [[خلع ید]] و رفع تصرف از ملک مورد ترافع موضوع [[اجرائیه]] صادره به عنوان [[امین]] اموال موجود در محل عهده‌دار حفاظت و نگهداری آن شده، مطابق [[ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی]] و [[ماده ۶۳۳ قانون مدنی|ماده 633 قانون مدنی]] استحقاق دریافت مخارج و هزینه‌های نگهداری اموال را دارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2040204|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=2}}</ref> | در رأی شمارۀ 2296 مورخ 1376/11/16 شعبۀ 186 [[دادگاه عمومی]] تهران چنین تصریح شده است که:«نظر به اینکه [[خواهان]] در مورخ 1374/07/19 متعاقب [[خلع ید]] و رفع تصرف از ملک مورد ترافع موضوع [[اجرائیه]] صادره به عنوان [[امین]] اموال موجود در محل عهده‌دار حفاظت و نگهداری آن شده، مطابق [[ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی]] و [[ماده ۶۳۳ قانون مدنی|ماده 633 قانون مدنی]] استحقاق دریافت مخارج و هزینه‌های نگهداری اموال را دارد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2040204|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=2}}</ref> | ||
نظریۀ مشورتی شمارۀ 7/1266 مورخ 1377/02/14، ادارۀ حقوقی دادگستری، بیان می‌دارد:«چنانچه حافظ مطالبۀ اجرت نماید با توجه به [[ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی|مواد 81]] و [[ماده 82 قانون اجرای احکام مدنی|82 قانون اجرای احکام مدنی]]، [[دادورز]] می‌تواند میزان آن را تعیین و از حاصل فروش اشیاء توقیف شده، اجرت تعیین شده را به حافظ بپردازد و این روش تا فروش تمامی اموال توقیف شده می‌تواند ادامه داشته باشد».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در آیینه نمودار|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2436652|صفحه=|نام۱=قاسم|نام خانوادگی۱=افسران|نام۲=فاطمه|نام خانوادگی۲=آهنگری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۷
ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی: شخص حافظ می‌تواند اجرت بخواهد و هر‌گاه در میزان اجرت تراضی نشود مدیر اجراء با توجه به کمیت و کیفیت مال و مدت حفاظت میزان آن را تعیین می‌نماید.
مواد مرتبط
مطالعات تطبیقی
در مادۀ 736 قانون مدنی مصر نیز، چنین تصریح شده است که:«حافظ می‌تواند اجرت مطالبه کند، مگر اینکه از اجرت صرف‌نظر کرده باشد».[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
از متن مادۀ مذکور، می‌توان چنین نتیجه گرفت که اقدام حافظ به نگهداری مال، مجانی و رایگان است مگر این که اجرت بخواهد. لیکن در مقابل، این نظر هم مطرح شده است که اصل بر ضرورت پرداخت اجرت به حافظ است چراکه عرفاً برای اقدام حافظ به نگهداری مال، اجرت در نظر گرفته می‌شود.[۲]
همچنین در خصوص مادۀ فوق، نکات ذیل حائز اهمیت است: اولاً، منظور از تراضی در مادۀ فوق، تراضی میان محکوم‌علیه و حافظ است. چراکه تکلیف به پرداخت دستمزد حافظ بر عهدۀ محکوم‌علیه است [۳] و متعارف نمی‌باشد کسی که در اصل پرداخت وظیفه‌ای ندارد (یعنی محکوم‌له) در این خصوص صاحب رأی باشد. لیکن بعید نیست بتوان گفت در صورتیکه محکوم‌علیه حاضر نباشد، از آنجایی که هزینه را بدواً محکوم‌له پرداخت و سپس از حاصل فروش اموال توقیف شده برداشت می‌کند، لذا تراضی او با حافظ نیز شرط است. [۴] ثانیاً، باید توجه داشت که در حال حاضر، تعیین دستمزد حافظ با قاضی اجرای احکام مدنی خواهد بود.[۵] ثالثاً، برای تعیین دستمزد حافظ امکان استفاده از نظر کارشناس رسمی نیز فراهم است. [۶]
نکات توضیحی
چنانچه محکوم‌علیه که موظف به پرداخت اجرت حافظ است، از انجام این کار خودداری کند؛ محکوم‌له آن را می‌پردازد و در زمان فروش اموال از ثمن معامله استیفاء می‌نماید و در صورت عدم کفایت ثمن، می‌تواند به محکوم‌علیه رجوع نماید.[۷]
رویه‌های قضایی
در رأی شمارۀ 2296 مورخ 1376/11/16 شعبۀ 186 دادگاه عمومی تهران چنین تصریح شده است که:«نظر به اینکه خواهان در مورخ 1374/07/19 متعاقب خلع ید و رفع تصرف از ملک مورد ترافع موضوع اجرائیه صادره به عنوان امین اموال موجود در محل عهده‌دار حفاظت و نگهداری آن شده، مطابق ماده 81 قانون اجرای احکام مدنی و ماده 633 قانون مدنی استحقاق دریافت مخارج و هزینه‌های نگهداری اموال را دارد».[۸]
نظریۀ مشورتی شمارۀ 7/1266 مورخ 1377/02/14، ادارۀ حقوقی دادگستری، بیان می‌دارد:«چنانچه حافظ مطالبۀ اجرت نماید با توجه به مواد 81 و 82 قانون اجرای احکام مدنی، دادورز می‌تواند میزان آن را تعیین و از حاصل فروش اشیاء توقیف شده، اجرت تعیین شده را به حافظ بپردازد و این روش تا فروش تمامی اموال توقیف شده می‌تواند ادامه داشته باشد».[۹]
منابع
- ↑ محمدعلی نوری. قانون مدنی مصر. چاپ 2. گنج دانش، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5330836
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول). چاپ 7. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4260828
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1238480
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول). چاپ 7. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4260832
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1238484
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1238488
- ↑ مجتبی جهانیان. تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5319128
- ↑ سیدمحمدرضا حسینی. قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی. چاپ 2. نگاه بینه، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2040204
- ↑ قاسم افسران و فاطمه آهنگری. اجرای احکام مدنی در آیینه نمودار. چاپ 2. نگاه بینه، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2436652