ماده 104 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 104 قانون اجرای احکام مدنی''': [[توقیف کردن|توقیف]] محصول املاک و باغات با رعایت مقررات [[ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مواد ۲۵۴]] تا [[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی|۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] به عمل می‌آید.
'''ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی''': [[توقیف کردن|توقیف]] [[محصول]] املاک و باغات با رعایت مقررات مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی به عمل می‌آید.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده 102 قانون اجرای احکام مدنی]]  
* [[ماده ۱۰۲ قانون اجرای احکام مدنی]]
* [[ماده ۱۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]


[[ماده ۲۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 254 قانون آیین دادرسی مدنی]]  
== توضیح واژگان ==
[[محصول]]: واژهٔ «محصول» در مادهٔ مذکور، به [[منفعت|منافع]] مادی اموال [[مال غیرمنقول|غیرمنقول]] اطلاق می‌گردد که بعد از [[تحصیل]] به [[عین]] مستقلی تبدیل می‌شود. مانند محصول مزارع، محصول باغات و به‌طور کلی هر مالی که از املاک استحصال می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1239292|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> همچنین این نظر نیز مطرح شده‌است که: «منظور از محصول در این ماده، [[منفعت|منافع]] و فراورده‌های کشاورزی است اعم از این که ناشی از باغ و درختان مثمر باشد یا زرع و زراعت که به آن باغ اطلاق نمی‌شود».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1560816|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>


[[ماده ۲۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 255 قانون آیین دادرسی مدنی]]
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
[[ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی]]، نحوه و ضوابط حکم بر توقیف محصول املاک و باغات را تابع مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی دانسته‌است. در زمان تصویب [[ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی|ماده ۱۰۴]]، قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸/۰۶/۲۵ بر رسیدگی‌های مدنی حاکم بوده‌است و قانون اخیرالذکر با تصویب قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۹/۰۱/۲۱ نسخ شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1560796|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> بنابراین، توقیف [[عوائد]] و محصول املاک و باغات با رعایت جایگزین مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ آیین دادرسی مدنی سابق، یعنی [[ماده ۱۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۱۲۶]] و [[ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی|۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] جدید صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1464320|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref>


[[ماده ۲۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 256 قانون آیین دادرسی مدنی]]
لازم به ذکر است که موضوع [[ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی]]، (بر خلاف [[ماده ۱۰۲ قانون اجرای احکام مدنی]]) ربطی به تشخیص [[دادگاه]] و این که محصول ملک و باغ در یک سال برای [[تأمین]] [[محکوم به|محکوم‌به]] کافی است یا خیر، ندارد. در فرض مادهٔ فوق، حتی ممکن است عین ملک، ملک محکوم‌علیه نباشد و او فقط محصول ملک و باغ را داشته باشد یا ممکن است [[خواسته]] و محکوم‌به همان محصول باغ و ملک باشد. به بیان دیگر، [[ماده 102 قانون اجرای احکام مدنی|ماده ۱۰۲ قانون اجرای احکام مدنی]]، فقط مورد خاصی را بیان می‌کند، در حالی که [[ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی]]، وسعت زیادی دارد و شقوق بسیاری را در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219780|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref>


[[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 257 قانون آیین دادرسی مدنی]]
نکتهٔ دیگر آن که، توقیف محصول املاک و باغ‌ها، حسب مورد در هر سه زمان زیر قابل تصور است:
# توقیف محصول ملک و باغ قبل از زمان برداشت.
# توقیف محصول ملک و باغ در حین برداشت یا پس از برداشت.
# توقیف بهای محصول ملک و باغ نزد خریدار آن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1219784|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}{{مواد قانون اجرای احکام مدنی}}
{{پانویس}}{{مواد قانون اجرای احکام مدنی}}


[[رده:توقیف محصول املاک]]
[[رده:توقیف محصول املاک]]
[[رده:توقیف محصول باغات]]
[[رده:توقیف محصول باغات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۶

ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی: توقیف محصول املاک و باغات با رعایت مقررات مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی به عمل می‌آید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

محصول: واژهٔ «محصول» در مادهٔ مذکور، به منافع مادی اموال غیرمنقول اطلاق می‌گردد که بعد از تحصیل به عین مستقلی تبدیل می‌شود. مانند محصول مزارع، محصول باغات و به‌طور کلی هر مالی که از املاک استحصال می‌شود.[۱] همچنین این نظر نیز مطرح شده‌است که: «منظور از محصول در این ماده، منافع و فراورده‌های کشاورزی است اعم از این که ناشی از باغ و درختان مثمر باشد یا زرع و زراعت که به آن باغ اطلاق نمی‌شود».[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی، نحوه و ضوابط حکم بر توقیف محصول املاک و باغات را تابع مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی دانسته‌است. در زمان تصویب ماده ۱۰۴، قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸/۰۶/۲۵ بر رسیدگی‌های مدنی حاکم بوده‌است و قانون اخیرالذکر با تصویب قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب مصوب ۱۳۷۹/۰۱/۲۱ نسخ شده‌است.[۳] بنابراین، توقیف عوائد و محصول املاک و باغات با رعایت جایگزین مواد ۲۵۴ تا ۲۵۷ آیین دادرسی مدنی سابق، یعنی ماده ۱۲۶ و ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی جدید صورت می‌پذیرد.[۴]

لازم به ذکر است که موضوع ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی، (بر خلاف ماده ۱۰۲ قانون اجرای احکام مدنی) ربطی به تشخیص دادگاه و این که محصول ملک و باغ در یک سال برای تأمین محکوم‌به کافی است یا خیر، ندارد. در فرض مادهٔ فوق، حتی ممکن است عین ملک، ملک محکوم‌علیه نباشد و او فقط محصول ملک و باغ را داشته باشد یا ممکن است خواسته و محکوم‌به همان محصول باغ و ملک باشد. به بیان دیگر، ماده ۱۰۲ قانون اجرای احکام مدنی، فقط مورد خاصی را بیان می‌کند، در حالی که ماده ۱۰۴ قانون اجرای احکام مدنی، وسعت زیادی دارد و شقوق بسیاری را در بر می‌گیرد.[۵]

نکتهٔ دیگر آن که، توقیف محصول املاک و باغ‌ها، حسب مورد در هر سه زمان زیر قابل تصور است:

  1. توقیف محصول ملک و باغ قبل از زمان برداشت.
  2. توقیف محصول ملک و باغ در حین برداشت یا پس از برداشت.
  3. توقیف بهای محصول ملک و باغ نزد خریدار آن.[۶]

منابع

  1. علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1239292
  2. علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1560816
  3. علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1560796
  4. بهرام بهرامی. اجرای احکام مدنی. چاپ 3. نگاه بینه، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1464320
  5. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی). چاپ 5. پایدار، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1219780
  6. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی). چاپ 5. پایدار، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1219784