ماده 121 قانون اجرای احکام مدنی
ماده ۱۲۱ قانون اجرای احکام مدنی: محکومله یا محکومعلیه میتوانند علاوه بر آگهی که به توسط قسمت اجرا به عمل میآید آگهی دیگری به خرج خود منتشر نماید.
مواد مرتبط
- ماده ۱۱۷ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۱۱۸ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۱۱۹ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۱۲۰ قانون اجرای احکام مدنی
توضیح واژگان
محکومله: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، درصدد رسیدن به موضوع حکم خواهد بود.[۱]
محکومعلیه: شخصی است حقیقی یا حقوقی که در نتیجهٔ حکم دادگاه با تکیه بر قدرت قانون، ملزم به اجرای موضوع حکم خواهد بود.[۲]
قسمت اجرا: منظور دایرهٔ اجرای دادگاه است که در حال حاضر به عنوان واحد اجرای احکام حوزه قضایی در معیت دادگاه انجام وظیفه مینماید.[۳]
فلسفه و مبانی نظری
مادهٔ فوق امکان اطلاعرسانی بیشتر در خصوص برگزاری مزایده را برای محکومعلیه و محکومله پیشبینی کردهاست. چراکه در برقراری مزایده محکومعلیه و محکومله هر دو ذینفع میباشند و نفع آنان، در فروش اموال توقیف شده به حداکثر قیمت ممکن است. با توجه به این که، هر چه اشخاص بیشتری از برگزاری مزایده آگاه شوند این هدف بهتر محقق میگردد؛ محکومعلیه و محکومله میتوانند برای اطلاعرسانی بیشتر، به هر نحو اقدام کنند و این موضوع، تابع محدودیتهای مقرر برای انتشار آگهی از سوی مدیر اجرا نیست.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در خصوص این ماده چنین بیان شدهاست که: «اقدام محکومعلیه و محکومله برای انتشار آگهی، نافی تکلیف مدیر اجرا برای انتشار آگهی نیست».[۵]
شایان ذکر است که آگهی مذکور در این ماده، لازمهٔ عملیات اجرایی نمیباشد. به همین جهت است که چنانچه محکومله بخواهد با هزینهٔ خود آگهی مزایده را منتشر نماید، نمیتواند هزینهای که بابت انتشار آگهی پرداخت نمودهاست را از محکومعلیه یا از طریق فروش اموال او وصول نماید. به عبارت دیگر، باید توجه داشت که مسئولیت محکومعلیه برای پرداخت هزینهٔ انتشار آگهی مزایده، منحصر است به هزینهٔ انتشار آگهی مذکور در ماده ۱۱۷ قانون اجرای احکام مدنی.[۶]
نکتهٔ دیگر آن که، در صورت توقیف اموال محکومعلیه مجهولالمکان، هزینهٔ نشر آگهی با محکومله است و این هزینهها به مبلغ محکومبه اضافه میگردد.[۷]
نکات توضیحی
رعایت فاصلهٔ بین انتشار آگهی و روز فروش مذکور در ماده ۱۱۹ قانون اجرای احکام مدنی، در خصوص انتشار آگهی موضوع این ماده، ضرورتی ندارد.[۸]
منابع
- ↑ ولی اله رضایی رجانی. اجرای احکام مدنی (شرایط و تشریفات فروش مالی توقیف شده). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1843312
- ↑ ولی اله رضایی رجانی. اجرای احکام مدنی (شرایط و تشریفات فروش مالی توقیف شده). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1843316
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد اول). چاپ 7. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4074064
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1239560
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1239568
- ↑ علی مهاجری. شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1561180
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1237460
- ↑ منصور اباذری فومشی. قانون اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 3. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4532788