ماده 29 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۲۹ قانون اجرای احکام مدنی:''' در مورد حدوث اختلاف در مفاد [[حکم]] هر یک از طرفین می‌تواند رفع اختلاف را از [[دادگاه]] بخواهد. دادگاه در [[وقت فوقالعاده]] رسیدگی و رفع اختلاف می‌کند و در صورتی‌که محتاج رسیدگی بیشتری باشد [[رونوشت]] [[درخواست]] را به طرف مقابل [[ابلاغ]] نموده طرفین را در جلسه [[خارج از نوبت]] برای رسیدگی دعوت می‌کند ولی عدم حضور آن‌ها باعث تأخیر رسیدگی نخواهد شد. | ||
==مواد مرتبط== | |||
*[[ماده ۱۹ قانون اجرای احکام مدنی]] | == مواد مرتبط == | ||
*[[ماده ۲۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۱۹ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۲۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | |||
* [[ماده ۲۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۲۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۲۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۲۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۲۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۲۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده | * [[ماده ۲۸ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۸ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۸ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۰ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۱ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۲ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۳ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۴ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۵ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۶ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
*[[ماده ۴۸ قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده ۴۸ قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
اولاً، منظور از طرفین در | اولاً، منظور از طرفین در مادهٔ مذکور، طرفین [[اجرائیه]] است، نه طرفین دعوی در زمان اقامه؛ زیرا ممکن است نتیجهٔ [[دادرسی]] به شیوه‌ای باشد که بعضی از طرفین دعوی محکوم به بی‌حقی شوند یا حقی بر ذمهٔ آن‌ها به اثبات نرسد؛ لذا، این اشخاص در مرحلهٔ اجرا، سمتی ندارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1236212|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
ثانیاً، مطابق | ثانیاً، مطابق مادهٔ مذکور، اگر میان طرفین اجرائیه و [[مدیر اجرا]] یا [[دادورز]] اختلاف حادث شود، حسب مورد، نظر مدیر اجرا یا دادورز حاکم خواهد بود و نیازی به رفع آن توسط دادگاه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1236216|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
ثالثاً، طبق [[ماده | ثالثاً، طبق [[ماده ۲۹ قانون اجرای احکام مدنی]]، اگر دادگاه نتواند در وقت فوقالعاده اداری از حکم رفع ابهام نماید و احتیاج به توضیحات طرفین یا یک طرف باشد، دستور می‌دهد رونوشت درخواست به طرف مقابل ابلاغ شود و با تعیین جلسه خارج از نوبت طرفین را دعوت به رسیدگی نماید ولی عدم حضور آن‌ها موجب تأخیر در کار نمی‌شود؛ بنابراین رسیدگی و اخذ توضیح موجب آن نیست که رسیدگی طولانی به دنبال داشته باشد. رسیدگی زمان اجرای حکم خارج از نوبت بوده و عدم حضور طرفین هم مانع از اتخاذ تصمیم دادگاه نمی‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1378|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1220336|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=5}}</ref> | ||
رابعاً، رفع اختلاف در مفاد حکم مستلزم تقدیم [[دادخواست]] و ابطال [[تمبر]] | رابعاً، رفع اختلاف در مفاد حکم مستلزم تقدیم [[دادخواست]] و ابطال [[تمبر]] هزینهٔ دادرسی نمی‌باشد زیرا اختلاف در مفاد حکم ناشی از اقدام دادگاه است و در حالی که نحوه صدور حکم موجب ابهام شده نمی‌توان از متقاضی [[هزینه دادرسی]] اخذ نمود. مضافاً این که [[درخواست]] رفع اختلاف در مفاد حکم دعوای جداگانه محسوب نمی‌گردد و متقاضی ادعای جدیدی به غیر مورد حکم بر خوانده ندارد تا طرح این ادعا مستلزم تقدیم دادخواست باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رسیدگی‌های خارج از نوبت در محاکم عمومی (جلد اول) (دعاوی حقوقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2235228|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
خامساً، ماده | خامساً، ماده ۲۹ در خصوص مواردی است که اختلاف در مفاد یک حکم باشد نه این که حکم با حکم قطعی دیگر در اختلاف و تضاد باشد، که در صورت اخیر مورد از موارد [[اعاده دادرسی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=رسیدگی‌های خارج از نوبت در محاکم عمومی (جلد اول) (دعاوی حقوقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1374|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2235212|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۹: | ||
[[رده:وقت فوقالعاده]] | [[رده:وقت فوقالعاده]] | ||
[[رده:جلسه خارج از نوبت]] | [[رده:جلسه خارج از نوبت]] | ||
{{مواد قانون اجرای احکام مدنی}} | {{مواد قانون اجرای احکام مدنی}} | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۰
ماده ۲۹ قانون اجرای احکام مدنی: در مورد حدوث اختلاف در مفاد حکم هر یک از طرفین می‌تواند رفع اختلاف را از دادگاه بخواهد. دادگاه در وقت فوقالعاده رسیدگی و رفع اختلاف می‌کند و در صورتی‌که محتاج رسیدگی بیشتری باشد رونوشت درخواست را به طرف مقابل ابلاغ نموده طرفین را در جلسه خارج از نوبت برای رسیدگی دعوت می‌کند ولی عدم حضور آن‌ها باعث تأخیر رسیدگی نخواهد شد.
مواد مرتبط
- ماده ۱۹ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۰ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۱ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۲ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۳ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۴ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۵ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۶ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۷ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۲۸ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۰ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۱ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۲ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۳ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۵ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۶ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۷ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۸ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۰ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۱ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۲ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۳ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۴ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۵ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۶ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی
- ماده ۴۸ قانون اجرای احکام مدنی
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اولاً، منظور از طرفین در مادهٔ مذکور، طرفین اجرائیه است، نه طرفین دعوی در زمان اقامه؛ زیرا ممکن است نتیجهٔ دادرسی به شیوه‌ای باشد که بعضی از طرفین دعوی محکوم به بی‌حقی شوند یا حقی بر ذمهٔ آن‌ها به اثبات نرسد؛ لذا، این اشخاص در مرحلهٔ اجرا، سمتی ندارند.[۱]
ثانیاً، مطابق مادهٔ مذکور، اگر میان طرفین اجرائیه و مدیر اجرا یا دادورز اختلاف حادث شود، حسب مورد، نظر مدیر اجرا یا دادورز حاکم خواهد بود و نیازی به رفع آن توسط دادگاه نیست.[۲]
ثالثاً، طبق ماده ۲۹ قانون اجرای احکام مدنی، اگر دادگاه نتواند در وقت فوقالعاده اداری از حکم رفع ابهام نماید و احتیاج به توضیحات طرفین یا یک طرف باشد، دستور می‌دهد رونوشت درخواست به طرف مقابل ابلاغ شود و با تعیین جلسه خارج از نوبت طرفین را دعوت به رسیدگی نماید ولی عدم حضور آن‌ها موجب تأخیر در کار نمی‌شود؛ بنابراین رسیدگی و اخذ توضیح موجب آن نیست که رسیدگی طولانی به دنبال داشته باشد. رسیدگی زمان اجرای حکم خارج از نوبت بوده و عدم حضور طرفین هم مانع از اتخاذ تصمیم دادگاه نمی‌شود.[۳]
رابعاً، رفع اختلاف در مفاد حکم مستلزم تقدیم دادخواست و ابطال تمبر هزینهٔ دادرسی نمی‌باشد زیرا اختلاف در مفاد حکم ناشی از اقدام دادگاه است و در حالی که نحوه صدور حکم موجب ابهام شده نمی‌توان از متقاضی هزینه دادرسی اخذ نمود. مضافاً این که درخواست رفع اختلاف در مفاد حکم دعوای جداگانه محسوب نمی‌گردد و متقاضی ادعای جدیدی به غیر مورد حکم بر خوانده ندارد تا طرح این ادعا مستلزم تقدیم دادخواست باشد.[۴]
خامساً، ماده ۲۹ در خصوص مواردی است که اختلاف در مفاد یک حکم باشد نه این که حکم با حکم قطعی دیگر در اختلاف و تضاد باشد، که در صورت اخیر مورد از موارد اعاده دادرسی است.[۵]
منابع
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1236212
- ↑ علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1236216
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (اجرای احکام مدنی). چاپ 5. پایدار، 1378. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1220336
- ↑ علی مهاجری. رسیدگی‌های خارج از نوبت در محاکم عمومی (جلد اول) (دعاوی حقوقی). چاپ 1. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2235228
- ↑ علی مهاجری. رسیدگی‌های خارج از نوبت در محاکم عمومی (جلد اول) (دعاوی حقوقی). چاپ 1. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2235212