ماده ۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی: رسیدگی به قرارهای عدم صلاحیت در دادگاه تجدیدنظر استان و دیوان عالی کشور، خارج از نوبت خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

صلاحیت: عبارت از توانایی، شایستگی و اختیاری قانونی است که به شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی اعطا می‌شود تا در محدوده و گستره آن اختیار و توانایی، به اجرای امور مفوضه بپردازند.

جلسه اداری: جلسه ای که دادگاه برای گرفتن یک تصمیم اداری می‌دهد نه تصمیم قضایی مانند جلسه رسیدگی به درخواست رفع اختلاف بین دادگاه‌های دادگستری

حلسه فوق‌العاده: در دو مورد به کار می‌رود: ۱) در جلسات رسیدگی عادی (نه اختصاری) ۲) در جلسات رسیدگی اختصاری که خارج از نوبت رسیدگی می‌شود.

پیشینه

این ماده در قانون سال ۱۲۹۰ و قانون سال ۱۳۱۸ مشابهی ندارد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در ماده ۲۹ به رسیدگی خارج از نوبت در مقام حل اختلاف در صلاحیت تأکید شده‌است اما در مورد دادگاه بدوی که خارج از نوبت در مورد صلاحیت خود اظهار نظر نماید تکلیفی وجود ندارد. اعلام تکلیف رسیدگی خارج از نوبت به دلیل حساسیت مقنن نسبت به تعیین تکلیف سریع مسئله صلاحیت و قرارگرفتن پرونده در جریان اصلی رسیدگی است ومراجع حل اختلاف اعم از تجدیدنظر استان و دیوانعالی کشور مکلف به رسیدگی خارج از نوبت می‌باشند

مقالات مرتبط

• اختیارات سرخود دادرس در استناد به عدم صلاحیت محلی
• اثر ارتباط دعاوی در دادرسی مدنی