ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه دعوا درمرحله فرجامی باشد، و طرفین با توافق تقاضای ارجاع امر به داوری را بنمایند یا مورد از موارد ارجاع به داوری تشخیص داده شود، دیوان عالی کشور پرونده را برای ارجاع به داوری به دادگاه صادرکننده رأی فرجام خواسته ارسال می‌دارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

داوری: داوری در لغت به معنای حکومت میان مردم و قضاوت آمده‌است و در اصطلاح می‌توان آن را انصراف متخاصمین از مرجع قضایی به اعتبار نهاد توافقی برای رسیدگی به ماهیت دعوی تعریف نمود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در صورتی که رسیدگی به دعوایی در مرحله بدوی یا تجدید نظر خاتمه یافته و در نهایت رای قطعی صادر یا رای غیر قطعی صادره به علت عدم تجدید نظر خواهی قطعی شده و به اعتبار قابل فرجام بدون رای، پرونده در دیوان عالی کشور مطرح باشد، مطابق این ماده طرفین می‌توانند از دیوانعالی کشور ارجاع امر به داوری را تقاضا نمایند. برای ارجاع به داوری به نظر می‌رسد دیوان ابتدا رای را نقض و سپس پرونده برای ارجاع به داوری به دادگاه صادر کننده رای فرجام خواسته ارسال می‌نماید چرا که در غیر این صورت دادگاه صادر کننده نمی‌تواند رای قطعی را به داوری ارجاع نماید. البته عده‌ای معتقدند در تمام موارد مشابه به منظور ارجاع امر به داوری باید رسیدگی به موجب قرار توقیف و مطابق قانون پرونده به داوری ارجاع شود. فرض دیگری نیز ممکن است آن اینکه در مرحله رسیدگی فرجامی طرفین درخواست ارجاع امر به داوری ننمایند اما دیوان تشخیص دهد که مورد از موارد اختلاف به داوری بوده و به عنوان مثال با وجود تراضی بر داوری در دادرسی، دادگاه به دعوا رسیدگی نموده‌است. در این فرض نیز رای فرجام خواسته نقض و مطابق این ماده پرونده به داوری ارجاع می‌شود.