ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی مدنی: وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به وکالت در دادگاه‌ها برای آنان مقرر گردیده‌است.

مواد مرتبط

پیشینه

ماده ۳۳ مشابه ماده ۱۷۴ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ است.[۱]

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه برای وکلا محدودیت‌هایی جهت انتخاب به عنوان مدیرعامل یا رئیس هیئت مدیره شرکت‌های تجاری خصوصی وضع شده‌است. فلسفه این محدودیت‌ها آن است که معنویت شغلی وکالت از هر نوع آمیختگی با ناخالصی‌های تجارت امروز دور نگه داشته شود.[۲] در حقوق بلژیک تعهدی تحت عنوان تعهد پیش قراردادی تعریف شده که در آن وکیل موظف است تا در صورت ناکافی بودن اطلاعات وی در موضوع دعوی، با صداقت به عجز خود از انجام موضوع وکالت اقرار نماید و صراحتاً این مطلب را به موکل خود اعلام کند[۳] و همچنین چنانچه وکیل بر خلاف صداقت، موکل را تحریک به طرح دعوی نماید، علاوه بر این‌که اقدام وی در روابط بین آن‌ها، یک خطای قراردادی محسوب می‌گردد، طرف دیگر دعوی نیز می‌تواند از باب ضمان قهری از چنین وکیلی مطالبه خسارت نماید.[۴]

نکات توضحی و تفسیری دکترین

کانون وکلای دادگستری بر اساس قانون وکالت و آیین‌نامه‌های مربوط متکلف پذیرش و صدور پروانه کارآموزی و وکالت هر استان است.[۵] بر اساس ماده ۳۳ و قانون وکالت کسانی که فاقد پروانه وکالت باشند نمی‌توانند در محاکم به وکالت از متداعیین وکالت نمایند مگر در قالب ماده ۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹/۰۱/۱۷ پروانه اخذ نموده باشند.[۶] نکتهٔ دیگر آن که طبق ماده ۱۵ قانون امور حسبی، در امور حسبی ضرورتی ندارد که وکیل انتخابی طرفین دارای پروانه وکالت باشد.[۶]

نکات توضیحی

مهارت‌های فنی وکالت با آنچه قضاوت اقتضا دارد، متفاوت است. جنبه فنی امر وکالت به کیفیت استفاده عملی از دانش حقوقی در تنظیم اسناد و قراردادها در روابط مردم و در جریان بروز اختلاف بین آنان برای استیفای حقوق موکل مربوط می‌گردد، صرف داشتن دانش حقوقی برای اشتغال به این حرفه کافی نیست و داوطلبان این شغل، علاوه برداشتن مدارک علمی لازم، باید از جهت کاربردی نیز، قابلیت‌های مورد نیاز این حرفه را با طی دوره‌های کارآموزی کسب نمایند تا اجازه اشتغال به این حرفه را پیدا کنند.[۷]

رویه های قضایی