ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی: هر یک از اصحاب دعوا یا وکلای آنان می‌توانند محلی را برای ابلاغ اوراق اخطاریه و ضمایم آن در شهری که مقر دادگاه است انتخاب نموده، به دفتر دادگاه اعلام کنند در این صورت کلیه برگ‌های راجع به دعوا در محل تعیین شده ابلاغ می‌گردد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مقر دادگاه: منظور از عبارت «شهری که مقر دادگاه است»، همان حوزه قضایی دادگاه می‌باشد.[۱]

پیشینه

ماده فوق، جانشین ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی سابق می‌باشد.[۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

حق تغییر اقامتگاه، حقی است که قانونگذار برای هر یک از طرفین دعوا قرار داده تا در زمان رسیدگی به دعوا در دادگاه در صورت نیاز اقامتگاه خود را با توجه به ضوابط ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی تغییر دهند.[۳] شایان ذکر است که در دعاوی مربوط به اموال غیرمنقول در صورتی که خوانده در حوزه قضایی محل وقوع مال غیرمنقول اقامت نداشته باشد و بخواهد اقامتگاه جدیدی معرفی کند، باید اقامتگاهی در همان حوزه دادگاه برای ابلاغ مشخص نماید.[۴]

منابع

  1. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1245524
  2. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 553224
  3. علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1618744
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 569092