ماده ۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی: مدیر دفتر دادگاه پس از وصول دادخواست باید فوری آن را ثبت کرده، رسیدگی مشتمل بر نام خواهان، خوانده، تاریخ تسلیم (روز و ماه و سال) با ذکر شماره ثبت به تقدیم کننده دادخواست بدهد و در برگ دادخواست تاریخ تسلیم را قید نماید. تاریخ رسید دادخواست به دفتر، تاریخ اقامه دعوا محسوب می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده 10 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی

پیشینه

این ماده قبلاً در ماده ۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی سابق پیش‌بینی شده بود با این تفاوت که قید تاریخ تسلیم را بر روی کلیه برگ‌های دادخواست، ضروری می‌دانست. شرح ماده ۸۱ سابق بدین صورت است: «مدیر دفتر دادگاه بلافاصله پس از رسیدن دادخواست باید آن را ثبت کرده، رسیدی مشتمل بر نام مدعی و مدعی علیه و تاریخ تسلیم از روز و ماه و سال با ذکر شماره ثبت به تقدیم کننده دادخواست بدهد و در روی کلیه برگ‌های دادخواست تاریخ تسلیم را قید کند. تاریخ رسید دادخواست به دفتر تاریخ اقامه دعوی محسوب می‌شود».

نکات تفسیری دکترین ماده 49 قانون آیین دادرسی مدنی

تاریخ ثبت دادخواست اهمیت بسیار دارد. تاریخ ثبت همان تاریخی است که رسید به تسلیم کننده دادخواست می‌دهد و همان تاریخ اقامه دعوی محسوب می‌شود و از جهت اشتغال دادگاه (تکلیف به رسیدگی پیدا می‌کند) از حیث صلاحیت دادگاه (دادگاه صلاحیتدار دادگاه صالح زمان تقدیم دادخواست است) نیز تاریخ تقدیم دادخواست اهمیت دارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 49 قانون آیین دادرسی مدنی

1. مدیر دفتر دادگاه موظف است بلافاصله پس از وصول دادخواست، آن را ثبت کند.
2. رسیدی که به تقدیم‌کننده دادخواست ارائه می‌شود باید شامل نام خواهان، خوانده، تاریخ تسلیم (شامل روز، ماه و سال) و شماره ثبت باشد.
3. در برگ دادخواست، تاریخ تسلیم باید قید شود.
4. تاریخ رسید دادخواست به دفتر به عنوان تاریخ اقامه دعوا شناخته می‌شود.

رویه های قضایی

شعبه هشتم دیوان عالی کشور در رأی شماره ۱۵۸۷ مورخ ۱۳۲۶/۰۹/۲۶ بیان می‌دارد: «موافق مستفاد از قانون آیین دادرسی مدنی تاریخ ثبت دادخواست در دفتر، ابتدای دعوی محسوب است نه شهادت شهود بر تقدیم دادخواست».