ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه عدم صحت مدارک، اسناد و نوشته‌های مبنای رأی که طرفین | '''ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه عدم صحت مدارک، [[سند|اسناد]] و نوشته‌های مبنای [[رأی]] که [[طرفین]] در [[جریان دادرسی]] ارایه نموده‌اند ثابت شود، [[رأی]] صادره [[نقض رای|نقض]] می‌گردد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۵
ماده ۳۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه عدم صحت مدارک، اسناد و نوشته‌های مبنای رأی که طرفین در جریان دادرسی ارایه نموده‌اند ثابت شود، رأی صادره نقض می‌گردد.
توضیح واژگان
رسیدگی فرجامی :فرجام در لغت به معنی پایان، خاتمه و نهایت می‌باشد و رسیدگی دیوان عالی کشور را رسیدگی تمیزی یا فرجامی گویند.[۱][۲] که به معنای رسیدگی نهایی است.[۳]
پیشینه
مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0[۴] و همچنین ماده ۵۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۵][۶]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
رسیدگی در دیوان عالی کشور شکلی است نه ماهوی اما این ماده شبهه امکان رسیدگی ماهوی در دیوانعالی کشور را به ذهن متبادر می‌نماید.[۷] مطابق این ماده چنانچه عدم صحت مدارک، اسناد و نوشته‌های مبنای رأی که طرفین درجریان دادرسی ارایه نموده‌اند ثابت شود، رأی صادره نقض می‌گردد.[۸] در صورتی که رای صرفاً مبتنی بر شهادت صادر شده باشد و شاهد در مرحله فرجامی از شهادت خود رجوع کند رای در این مرحله نقض خواهد شد.[۹]
انتقادات
این ماده با شان رسیدگی در دیوان عالی کشور مطابقت ندارد زیرا دیوان مرجه سوم رسیدگی نمی‌باشد و وظیفه دیوان رسیدگی شکلی است نه ماهوی .[۱۰] اما این ماده شبهه امکان رسیدگی ماهوی در دیوانعالی کشور را به ذهن متبادر می‌نماید.[۱۱]
مقالات مرتبط
منابع:
- ↑ حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 404956
- ↑ حسین قبادی. آیین دادرسی کار. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4789032
- ↑ حسین قبادی. آیین دادرسی کار. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4789044
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799344
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799340
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564100
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 477288
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575096
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564116
- ↑ مهرداد افضلی. خود آموز و راهنمای آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. طرح نوین اندیشه، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1600544
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 477288