ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 404 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
رأی فرجامی دیوان عالی کشور نمی‌تواند مورد استفاده غیرطرفین فرجام خواهی قرار گیرد، مگر در مواردی که رأی یادشده قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رأی فرجام خواسته بوده و درخواست فرجام نکرده‌اند، تسری خواهد داشت. | '''ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[رای فرجامی|رأی فرجامی]] [[دیوان عالی کشور]] نمی‌تواند مورد استفاده غیرطرفین فرجام خواهی قرار گیرد، مگر در مواردی که رأی یادشده [[دعوای قابل تجزیه|قابل تجزیه و تفکیک]] نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رأی فرجام خواسته بوده و درخواست فرجام نکرده‌اند، تسری خواهد داشت. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
'''ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی''' در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799504|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564400|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799196|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
یکی از قواعد تصریح شده در قانون آیین دادرسی مدنی | یکی از قواعد تصریح شده در [[قانون آیین دادرسی مدنی]]، تسری حکم به کسی است که در مرحله یا مقطع منتهی به صدور حکم حضور نداشته‌است، این تسری منحصراً در [[دعوای قابل تجزیه|دعوای غیرقابل تجزیه و تفکیک]] که به صدور حکم انجامیده‌است، صورت می‌گیرد. قانونگذار در چند ماده از مواد قانون آیین دادرسی مدنی به این امر مهم تصریح کرده‌است همان‌طور که در '''ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی''' قانون گذار اینگونه بیان کرده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2643280|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> آثار اعتراض به رای غیرقابل تجزیه شامل افراد غیر دخیل در اعتراض می‌شود که این مورد از استثنائات اصل نسبیت آرا تلقی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575800|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> البته مقررات ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی [[اعتراض ثالث]] را شامل نمی‌شود؛ یعنی [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] که از رای متضرر می‌شود، می‌تواند با وجود شرایط قانونی اعتراض ثالث کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1255440|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
* | * یکی از [[شریک|شرکا]] ملکی را [[افراز]] و تقسیم آن را درخواست می‌کند، پس از صدور حکم یکی از چهار نفر از رای صادره [[تجدیدنظر]] و سپس فرجام می‌خواهد رای در مرحله تجدیدنظر یا فرجام نقض می‌شود و درخواست به دیگران نیز اثر می‌بخشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2265536|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[تحلیل مفهوم و کارکرد رأی اصراری]] | |||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:اعتراض به آراء]] | |||
[[رده:فرجام خواهی در امور مدنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۵
ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی: رأی فرجامی دیوان عالی کشور نمی‌تواند مورد استفاده غیرطرفین فرجام خواهی قرار گیرد، مگر در مواردی که رأی یادشده قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رأی فرجام خواسته بوده و درخواست فرجام نکرده‌اند، تسری خواهد داشت.
پیشینه
ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته[۱] اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۲][۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
یکی از قواعد تصریح شده در قانون آیین دادرسی مدنی، تسری حکم به کسی است که در مرحله یا مقطع منتهی به صدور حکم حضور نداشته‌است، این تسری منحصراً در دعوای غیرقابل تجزیه و تفکیک که به صدور حکم انجامیده‌است، صورت می‌گیرد. قانونگذار در چند ماده از مواد قانون آیین دادرسی مدنی به این امر مهم تصریح کرده‌است همان‌طور که در ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی قانون گذار اینگونه بیان کرده‌است.[۴] آثار اعتراض به رای غیرقابل تجزیه شامل افراد غیر دخیل در اعتراض می‌شود که این مورد از استثنائات اصل نسبیت آرا تلقی می‌گردد.[۵] البته مقررات ماده ۴۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی اعتراض ثالث را شامل نمی‌شود؛ یعنی شخص ثالثی که از رای متضرر می‌شود، می‌تواند با وجود شرایط قانونی اعتراض ثالث کند.[۶]
مصادیق و نمونه‌ها
- یکی از شرکا ملکی را افراز و تقسیم آن را درخواست می‌کند، پس از صدور حکم یکی از چهار نفر از رای صادره تجدیدنظر و سپس فرجام می‌خواهد رای در مرحله تجدیدنظر یا فرجام نقض می‌شود و درخواست به دیگران نیز اثر می‌بخشد.[۷]
مقالات مرتبط
منابع:
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799504
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564400
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799196
- ↑ علی مهاجری. دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2643280
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575800
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255440
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم). چاپ 11. جهاد دانشگاهی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265536