ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': هرگاه یکی از دو رأی صادره که مغایر با یکدیگر شناخته شده، موافق قانون بوده و دیگری نقض شده باشد، رأی معتبر لازم الاجرا میباشد و چنانچه هر دو رأی نقض شود برابر ماده قبل (ماده ۴۰۶) اقدام خواهد شد. | '''ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': هرگاه یکی از دو [[رأی]] صادره که مغایر با یکدیگر شناخته شده، موافق [[قانون]] بوده و دیگری [[نقض رای|نقض]] شده باشد، رأی معتبر لازم الاجرا میباشد و چنانچه هر دو رأی نقض شود برابر ماده قبل ([[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۰۶]]) اقدام خواهد شد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
نقض حکم: | نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=345048|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مشابه مفاد | مشابه مفاد '''ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی''' ذیل ماده ۵۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799528|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> و همچنین ماده ۵۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564456|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
بخش نخست | بخش نخست '''ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی''' که در آن در صورتی که یکی از دو رای نقض و دیگری توسط دیوان تأیید میشود، یکی از مصادیق نقض بلاارجاع میشود که در این موارد رای نقض شده برای رسیدگی مجدد ارجاع نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1255444|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در صورتی هر دو رای مغایر خواهد بود که آرا مغایر هر دو برخلاف قانون باشند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575848|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> پس از نقض هر دو رای، پرونده باید به دادگاه اعاده شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575852|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در اجرای این ماده باید به مقررات [[ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] نیز توجه داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=564468|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== منابع: == | == منابع: == |
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۵
ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه یکی از دو رأی صادره که مغایر با یکدیگر شناخته شده، موافق قانون بوده و دیگری نقض شده باشد، رأی معتبر لازم الاجرا میباشد و چنانچه هر دو رأی نقض شود برابر ماده قبل (ماده ۴۰۶) اقدام خواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر میشود.[۱]
پیشینه
مشابه مفاد ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 [۲] و همچنین ماده ۵۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
بخش نخست ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی که در آن در صورتی که یکی از دو رای نقض و دیگری توسط دیوان تأیید میشود، یکی از مصادیق نقض بلاارجاع میشود که در این موارد رای نقض شده برای رسیدگی مجدد ارجاع نمیشود.[۴][۵] در صورتی هر دو رای مغایر خواهد بود که آرا مغایر هر دو برخلاف قانون باشند[۶] پس از نقض هر دو رای، پرونده باید به دادگاه اعاده شود.[۷] در اجرای این ماده باید به مقررات ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی نیز توجه داشت.[۸]
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345048
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799528
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564456
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255444
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564464
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575848
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575852
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564468