ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
MYaghoubiN (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در اعاده دادرسی به جز آنچه که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده‌است، جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد. | {{مواد مرتبط اعاده دادرسی (حقوقی)}}'''ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': در [[اعاده دادرسی]] به جز آنچه که در [[دادخواست اعاده دادرسی]] ذکر شده‌است، جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
مقصود از [[اعاده دادرسی]] از سر گرفتن و دوباره [[رسیدگی]] کردن است، به عبارت دیگر به [[رسیدگی ماهوی]] مجدد به [[دعوا|دعوایی]] منتهی به [[حکم قطعی]] گردیده، در همان مرجع صادر کننده [[حکم]] را اعاده دادرسی گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2520196|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مشابه مفاد | مشابه مفاد '''ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی''' ذیل ماده ۵۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2799800|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> و همچنین ماده ۶۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=565084|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2520944|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=11}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
در رسیدگی ماهوی به درخواست اعاده دادرسی صرفاً به جهت یا جهاتی که در قرار قبولی اعاده دادرسی یا تجویز اعاده دادرسی آمده‌است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. | در [[رسیدگی ماهوی]] به [[درخواست اعاده دادرسی]] صرفاً به جهت یا جهاتی که در قرار قبولی اعاده دادرسی یا تجویز اعاده دادرسی آمده‌است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4496936|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=1}}</ref> برعکس در مراجع [[تجدیدنظر]] و [[فرجام خواهی]]، دادگاه‌های مزبور به هر جهتی که دادگاه احراز نماید بدون ذکر در دادخواست مطروحه، مبسوط الید بوده و اختیار دارند تا به هر یک از جهات قانونی به بررسی پرونده بپردازند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4496284|صفحه=|نام۱=فریدون|نام خانوادگی۱=نهرینی|چاپ=1}}</ref> اما در مورد خوانده دعوای اعاده دادرسی هیچ محدودیتی برای دفاع وجود نداشته و وی می‌تواند خارج از جهت درخواست کننده نیز دلایل دفاعی خویش را مطرح نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اعاده دادرسی (در آیین دادرسی مدنی ایران و فرانسه)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2130652|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره اثر استعفای داور مرضی الطرفین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۱۸۱)]] | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/1472 مورخ 1401/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط پذیرش اعاده دادرسی]] | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[مقایسه جهات تجدیدنظر، فرجام و اعاده دادرسی]] | |||
== منابع: == | |||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:اعتراض به آراء]] | |||
[[رده:اعاده دادرسی]] | |||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۳
|
|---|
|
مواد مرتبط با اعاده دادرسی در قانون آیین دادرسی مدنی |
ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: در اعاده دادرسی به جز آنچه که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده‌است، جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد.
توضیح واژگان
مقصود از اعاده دادرسی از سر گرفتن و دوباره رسیدگی کردن است، به عبارت دیگر به رسیدگی ماهوی مجدد به دعوایی منتهی به حکم قطعی گردیده، در همان مرجع صادر کننده حکم را اعاده دادرسی گویند.[۱]
پیشینه
مشابه مفاد ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0[۲] و همچنین ماده ۶۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۳][۴]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در رسیدگی ماهوی به درخواست اعاده دادرسی صرفاً به جهت یا جهاتی که در قرار قبولی اعاده دادرسی یا تجویز اعاده دادرسی آمده‌است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.[۵] برعکس در مراجع تجدیدنظر و فرجام خواهی، دادگاه‌های مزبور به هر جهتی که دادگاه احراز نماید بدون ذکر در دادخواست مطروحه، مبسوط الید بوده و اختیار دارند تا به هر یک از جهات قانونی به بررسی پرونده بپردازند.[۶] اما در مورد خوانده دعوای اعاده دادرسی هیچ محدودیتی برای دفاع وجود نداشته و وی می‌تواند خارج از جهت درخواست کننده نیز دلایل دفاعی خویش را مطرح نماید.[۷]
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره اثر استعفای داور مرضی الطرفین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۱۸۱)
- نظریه شماره 7/1400/1472 مورخ 1401/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط پذیرش اعاده دادرسی
مقالات مرتبط
منابع:
- ↑ بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520196
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799800
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565084
- ↑ بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520944
- ↑ فریدون نهرینی. آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات). چاپ 1. گنج دانش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4496936
- ↑ فریدون نهرینی. آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات). چاپ 1. گنج دانش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4496284
- ↑ علی عباس حیاتی. اعاده دادرسی (در آیین دادرسی مدنی ایران و فرانسه). چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2130652