ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
طرفین دعوا: اعم اند از خود طرفهای دعوا یا وکیلان یا نمایندگان قانونی آنان. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=469660|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | طرفین دعوا: اعم اند از خود طرفهای دعوا یا وکیلان یا نمایندگان قانونی آنان. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=469660|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد ماده ۱۰۲ قانون آییین دادرسی مدنی قبلاً در ماده ۱۳۱ ق.آ.د. م بیان شده بود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=554868|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | مفاد ماده ۱۰۲ قانون آییین دادرسی مدنی قبلاً در ماده ۱۳۱ ق.آ.د. م بیان شده بود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=554868|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:دادرسی نخستین]] | |||
[[رده:جلسه دادرسی]] | |||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۳
درموارد زیر عین اظهارات اصحاب دعوا باید نوشته شود:
- وقتی که بیان یکی از آنان مشتمل براقرار باشد.
- وقتی که یکی از اصحاب دعوا بخواهد از اظهارات طرف دیگر استفاده نماید.
- در صورتی که دادگاه به جهتی درج عین عبارت را لازم بداند.
توضیح واژگان
طرفین دعوا: اعم اند از خود طرفهای دعوا یا وکیلان یا نمایندگان قانونی آنان. [۱]
پیشینه
مفاد ماده ۱۰۲ قانون آییین دادرسی مدنی قبلاً در ماده ۱۳۱ ق.آ.د. م بیان شده بود. [۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
اصل کتبی بودن دادرسی اقتضا می‌کند که تمامی مذاکرات و مطالب ضروری، به صورت مکتوب در آید و این امر در صورتجلسه، که نحوه تنظیم آن به عهده دادگاه می‌باشد[۳]، تحقق می‌یابد، لذا تأکید ماده ۱۰۲ ق.آ.د. م به علت اهمیت موارد مذکور در آن می‌باشد. [۴] زیرا در نهایت همین اظهارات طرفین بهترین دلیل برای اثبات دعوی می‌باشد و قضات با استناد به آن‌ها نسبت به صدور رای مقتضی اقدام می‌نمایند. [۵]
اگر اظهارات هر یک از طرفین اقرار نباشد اما در جای دیگری برای طرف مقابل قابل استناد باشد، به درخواست وی باید عین اظهارات در صورتجلسه قید شود. [۶]
دادگاه‌ها برای تنظیم صورتجلسه باید کلیه اظهارات طرفین را به گونه ای که منظور آن‌ها بیان شود، یادداشت نمایند، اما در فروض مطروحه در ماده ۱۰۲ ق.آ.د. م باید عین عبارات طرفین قید شود. [۷]
سوابق و مستندات فقهی
اگر مدعی علیه اقرار به دعوای مدعی نماید و مقرله در خواست کند که اسم و مشخصات او در دیوان الحکم قاضی ثبت شود، قاضی این کار را انجام خواهد داد، البته اگر به اسم و مشخصات یا هویت مقر آگاه نباشند باید دلیلی بر این امر ارائه شود. [۸]
منابع
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 469660
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 554868
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 554888
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 554900
- ↑ عبدالرسول دیانی. ادله اثبات دعوا در امور مدنی و کیفری. چاپ 1. تدریس، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1639460
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 569544
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 569536
- ↑ عبداله خدابخشی. مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد دوم) (دلایل اثبات، تصمیم دادگاه، رسیدگی تجدیدنظر و فوق العاده، داوری و خسارات دادرسی). چاپ 1. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2617124