ماده ۳۲۴ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۲۴ قانون آیین دادرسی مدنی: در خصوص تأمین اخذ شده از متقاضی دستور موقت یا رفع اثر از آن، چنانچه ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ رأی نهایی، برای مطالبه خسارت طرح دعوا نشود، به دستور دادگاه، از مال مورد تأمین رفع توقیف خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

دستور موقت: «در مواردی که رسیدگی عادی موجب ضرر به متقاضی باشد و رسیدگی فوریت دارد، دادگاه می‌تواند حتی بدون احضار طرف مقابل، در مورد توقیف اموال و یا انجام عملی یا نهی از آن موقتاً دستوراتی صادر نماید»

پیشینه

در حقوق انگلستان در اغلب موارد جبران خسارت، مانند خسارت ناشی از صدور قرار انسداد، تعیین جبران خسارت از روش جبران منافع متوقع استفاده می‌شود. در حقوق ایران ملاک و معیار محاسبه خسارت خوانده در موارد واهی بودن دستور موقت مشخص نشده‌است و تنها در موردی و به‌طور کلی و مبهم در ماده ۳ قانون مسولیت مدنی اشاره شده‌است.

در حقوق انگلستان اگر خواهان در دعوا پیروز شود، مسولیتی از حیث جبران خسارت‌های وارد شده به خوانده نخواهد داشت.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق قاعده تسبیب، «در صورتی که شخص مالی را به‌طور مستقیم تلف نکند، ولی برای تلف کردن آن سبب‌سازی و تهمید نموده باشد کار او را تلف به سبب گویند و ضامن خسارتی است که از این را به بار آمده‌است»

مطابق این ماده مطالبه خسارت نیازمند طرح دعوی و تقدیم دادخواست با رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی می‌باشد. در صورتی که حکم نهایی مبنی بر پیروزی خواهان صادر شده باشد و خوانده محکوم به بی حقی شده باشد، تأمین خواهان باید آزاد گردد.