ماده ۳۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''این ماده منسوخ شدهاست.''' | '''ماده ۳۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی''': '''این ماده منسوخ شدهاست.''' | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} |
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۷
ماده ۳۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی: این ماده منسوخ شدهاست.
آرای دادگاههای عمومی و انقلاب در موارد زیر نقض میگردد:
الف - قاضی صادرکننده رأی متوجه اشتباه خود شود.
ب - قاضی دیگری پی به اشتباه رأی صادره ببرد به نحوی که اگر به قاضی صادرکننده رأی تذکر دهد، متنبه شود.
ج - دادگاه صادرکننده رأی یا قاضی، صلاحیت رسیدگی را نداشتهاند یا بعداً کشف شود که قاضی فاقد صلاحیت برای رسیدگی بودهاست.
تبصره ۱ - منظور از قاضی دیگر مذکور در بند (ب) عبارت است از رئیس دیوان عالی کشور، دادستان کل کشور، رئیس حوزه قضایی یا هر قاضی دیگری که طبق مقررات قانونی پرونده تحت نظر او قرار میگیرد.
تبصره ۲ - درصورتی که دادگاه انتظامی قضات تخلف قاضی را مؤثر در حکم صادره تشخیص دهد مراتب را به دادستان کل کشور اعلام میکند تا به اعمال مقررات این ماده اقدام نماید.