ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی''': متصدی اجرای قرار از معاینه محل یا تحقیقات محلی صورت جلسه تنظیم و به امضای مطلعین و اصحاب دعوا می‌رساند.
'''ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی''': متصدی اجرای [[قرار]] از [[معاینه محل]] یا [[تحقیقات محلی]] [[صورتجلسه|صورت جلسه]] تنظیم و به امضای مطلعین و [[اصحاب دعوا]] می‌رساند.
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}


== پیشینه ==
== پیشینه ==
مفاد این ماده در ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ بیان شده بود و همچنین مفاد آن در مواد ۴۳۰ و ۴۳۸ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ نیز پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798092|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798096|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558612|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
مفاد این ماده در [[ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۲۹۰]] بیان شده بود و همچنین مفاد آن در [[ماده ۴۳۰ قانون آیین دادرسی مصوب ۱۳۱۸|مواد ۴۳۰]] و [[ماده ۴۳۸ قانون آیین دادرسی مصوب ۱۳۱۸|۴۳۸ قانون آیین دادرسی مصوب ۱۳۱۸]] نیز پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798092|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2798096|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558612|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
عدم تصریح به لزوم امضای صورتجلسه توسط متصدی قرار در این ماده به خاطر وضوح این امر می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558616|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
[[قاضی]] اجرا کننده قرار، متصدی اجرا می‌باشد خواه صدور [[حکم]] در [[صلاحیت]] وی باشد خواه نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572964|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> ممکن است در هنگام معاینه محل از نظر [[کارشناس]] نیز استفاده شود و اظهارات اشخاص دیگر نیز اخذ شود، تمام این نظرات باید در صورتجلسه قید و به [[تصدیق]] مجری قرار و کارشناس و دیگران برسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226828|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref> تصدیق می‌تواند از طریق امضا یا [[اثر انگشت]] صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است عدم تصریح به لزوم امضای صورتجلسه توسط متصدی قرار در این ماده به خاطر وضوح این امر می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558616|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که چنانچه مطلعین ذیل صورتجلسه را امضا نکنند این امر در صورتجلسه قید می‌شود، به نظر می‌رسد با توجه به اینکه [[دادرس]] خود ناظر بر آن بوده‌است می‌توان به [[اظهار|اظهارات]] آنان استناد نمود اما در صورتی که مطلعین اظهارات خود را تکذیب نمایند اثبات آن مشکل بوده و احتمالاً ارزش قضایی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558624|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  


قاضی اجرا کننده قرار متصدی اجرا می‌باشد خواه صدور حکم در صلاحیت وی باشد خواه نباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572964|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>
== انتقادات ==
 
چنین بیان شده است که امضای مطلعین در مورد معاینه محل بر خلاف فرض تحقیقات محلی، به نظر توجیهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472660|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>
ممکن است در هنگام معاینه محل از نظر کارشناس نیز استفاده شود و اظهارات اشخاص دیگر نیز اخذ شود، تمام این نظرات باید در صورتجلسه قید و به تصدیق مجری قرار و کارشناس و دیگران برسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226828|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قرارهای مدنی (مقررات شکلی، آثار ماهوی با نکاهی بر آیین دادرسی فرانسه)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3442156|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=قلعه نوی|چاپ=1}}</ref> تصدیق می‌تواند از طریق امضا یا اثر انگشت صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=572972|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>
 
در صورتی که مطلعین ذیل صورتجلسه را امضا نکنند این امر در صورتجلسه قید می‌شود، به نظر می‌رسد با توجه به اینکه دادرس خود ناظر بر آن بوده‌است می‌توان به اظهارات آنان استناد نمود اما در صورتی که مطلعین اظهارات خود را تکذیب نمایند اثبات آن مشکل بوده و احتمالاً ارزش قضایی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=558624|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
 
در مورد معاینه محل بر خلاف فرض تحقیقات محلی، به نظر امضای مطلعین توجیهی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=472660|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۱۹:
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:رسیدگی به دلایل]]
[[رده:رسیدگی به دلایل]]
[[رده:معاینه محل]]
[[رده:تحقیق محلی]]
[[رده:تکالیف قاضی]]
[[رده:حقوق اصحاب دعوا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۴

ماده ۲۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی: متصدی اجرای قرار از معاینه محل یا تحقیقات محلی صورت جلسه تنظیم و به امضای مطلعین و اصحاب دعوا می‌رساند.

پیشینه

مفاد این ماده در ماده ۳۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۲۹۰ بیان شده بود و همچنین مفاد آن در مواد ۴۳۰ و ۴۳۸ قانون آیین دادرسی مصوب ۱۳۱۸ نیز پیش‌بینی شده بود.[۱][۲][۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

قاضی اجرا کننده قرار، متصدی اجرا می‌باشد خواه صدور حکم در صلاحیت وی باشد خواه نباشد.[۴] ممکن است در هنگام معاینه محل از نظر کارشناس نیز استفاده شود و اظهارات اشخاص دیگر نیز اخذ شود، تمام این نظرات باید در صورتجلسه قید و به تصدیق مجری قرار و کارشناس و دیگران برسد.[۵] تصدیق می‌تواند از طریق امضا یا اثر انگشت صورت گیرد.[۶] شایان ذکر است عدم تصریح به لزوم امضای صورتجلسه توسط متصدی قرار در این ماده به خاطر وضوح این امر می‌باشد.[۷] نکته‌ی دیگر آن که چنانچه مطلعین ذیل صورتجلسه را امضا نکنند این امر در صورتجلسه قید می‌شود، به نظر می‌رسد با توجه به اینکه دادرس خود ناظر بر آن بوده‌است می‌توان به اظهارات آنان استناد نمود اما در صورتی که مطلعین اظهارات خود را تکذیب نمایند اثبات آن مشکل بوده و احتمالاً ارزش قضایی ندارد.[۸]

انتقادات

چنین بیان شده است که امضای مطلعین در مورد معاینه محل بر خلاف فرض تحقیقات محلی، به نظر توجیهی ندارد.[۹]

منابع

  1. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798092
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798096
  3. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 558612
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 572964
  5. عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1226828
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 572972
  7. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 558616
  8. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 558624
  9. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 472660