ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رویه های قضایی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
==مواد مرتبط==
*[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی]]
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
سازش: توافق و تسالم دو طرف دعوی در ددگاه یا خارج از آن، به منظور از ابین بردن اختلافات و پایان دادن به منازعه خویش را سازش می‌نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332128|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
سازش: توافق و تسالم دو طرف دعوی در ددگاه یا خارج از آن، به منظور از ابین بردن اختلافات و پایان دادن به منازعه خویش را سازش می‌نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332128|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>

نسخهٔ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۶

ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورت حصول سازش بین طرفین برابر مقررات مربوط به سازش در دادگاه عمل خواهد شد.

تبصره - درخواست سازش با پرداخت هزینه دادرسی دعاوی غیرمالی و بدون تشریفات مطرح و مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

سازش: توافق و تسالم دو طرف دعوی در ددگاه یا خارج از آن، به منظور از ابین بردن اختلافات و پایان دادن به منازعه خویش را سازش می‌نامند.[۱]

پیشینه

مفاد این ماده در قوانین سابق مشابهی نداشته و با اصلاحات در قانون جدید آمده‌است.[۲][۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده درخواست سازش نیازی به دادخواست نداشته و در دسته دعاوی غیر مالی است و آثار گزارش اصلاحی دائر به قطعیت و قابلیت اجرایی آن نسبت به این ماده نیز مترتب است.[۴][۵][۶]

رویه های قضایی

منابع:

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 332128
  2. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557584
  3. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797588
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571760
  5. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5322020
  6. علی یزدان شناس. شرح و تفسیر قوانین و مقررات راجع به هزینه ها و تعرفه ها در دادگستری. چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2291176