ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== منابع: == | == منابع: == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:سازش و درخواست آن]] | [[رده:سازش و درخواست آن]] | ||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۴
ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورتی که دادگاه احراز نماید طرفین حاضر به سازش نیستند آنان را برای طرح دعوا ارشاد خواهد کرد.
مواد مرتبط
- ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
ارشاد: منظور از لغت ارشاد در این ماده بیان این مطلب می‌باشد که به دلیل عدم حصول سازش طرفین می‌توانند طرح دعوا نمایند، و منظور مشاوره دادرس برای طرق و ادله مورد نیاز طرح دعوا نیست.[۱][۲]
پیشینه
مفاد این ماده در ماده ۳۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود به طوری که دادگاه باید از معطلی بی جهت طرفین حلوگیری نموده و در صورت احراز عدم سازش آنان را برای طرح دعوا ارشاد نماید.[۳][۴]
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.[۵]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
این ماده در ادامه ماده قبل بوده و لذا بعد از استماع اظهارات طرفین و تشویق آنان به سازش در صورت عدم احراز سازش این ماده اعمال می‌شود.[۶]
عده ای معتقدند عبارت «طرفین حاضر به سازش نیستند» ظهور در این دارد که در صورتی طرفین حاضر به سازش باشند اما امکان سازش نباشد نمی‌توان این ماده را اعمال نمود اما با توجه به اینکه در هر حال سازش نباید موجب معطلی و بلاتکلیفی طرفین و دادگاه شود این ظهور اصولاً قابل اعتنا نیست.[۷]
در صورتی که حضور شخص ثالثی برای سازش طرفین ضروری باشد به نظر می‌رسد منعی برای تجدید جلسه به منظور حضور وی وجود نداشته باشد.[۸]
منظور از لغت ارشاد در این ماده بیان این مطلب می‌باشد که به دلیل عدم حصول سازش طرفین می‌توانند طرح دعوا نمایند، و منظور مشاوره دادرس برای طرق و ادله مورد نیاز طرح دعوا نیست.[۹][۱۰][۱۱][۱۲]
منابع:
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 471640
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571716
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797556
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557532
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797560
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457148
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557540
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557544
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457156
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571716
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 471640
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557536