ماده ۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورتی که خوانده تا پایان جلسه اول دادرسی دلایلی اقامه کند که دفاع از آن برای خواهان جز با ارایه اسناد جدیدمقدور نباشد درصورت تقاضای خواهان و تشخیص موجه بودن آن ازسوی دادگاه، مهلت مناسب داده خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

جلسه اول دادرسی: جلسه ای است که اسباب قانونی رسیدگی به دعوی فراهم آمده باشد .

تأخیر دعوی: به این معنی است که مدعی به‌طور مستقیم و غیر مستقیم، مانع ادامه رسیدگی گردد.

پیشینه

ماده ۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی جانشین ماده ۱۴۷ ق.آ.د. م سابق می‌باشد ودر قانون فرانسه نیز تحت عنوان اصل تعارضی بودن دادرسی آورده شده‌است و این اصل بیانگر احترام به حق دفاع مخاطب ادعا می‌باشد، به گونه ای که همواره فرصت مقتضی برای دفاع در مقابل ادعا در دادرسی وجود داشته باشد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

خواهان می‌تواند در صورت ارائه اسناد جدید از سوی خوانده با توجه به ماده ۹۷ ق.آ.د. م تقاضای استمهال نماید.

ماده ۹۷ نیز مانند ماده ۹۶ در مورد تعیین مهلت ساکت است ولی به هر حال به نظر می‌رسد نحوه اعمال ماده ۹۷ به گونه ای است که دستور تعیین وقت مجدد صادر نخواهد شد و دادگاه به خواهان وقت مقتضی خواهد داد تا مدارک و مستندات لازم برای پاسخ به ادعای خوانده را تحویل دهد، به عنوان مثال با دادن وقت احتیاطی به پرونده یک هفته به وی مهلت می‌دهد.

اگر خواهان مجاز به ارائه اسناد و دلایل جدید در جلسه دادرسی باشد، خوانده می‌تواند برای پاسخگویی استمهال نماید و به استناد ذیل ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی می‌توان جلسه ای خارج از نوبت تشکیل داد.

مصادیق و نمونه‌ها

چنانچه در دعوای تحویل یک صد تن گندم که دویست میلیون ریال تقدیم گردیده، خوانده در اولین جلسه دادرسی پاسخ دهد که حق خواهان پیش از پنجاه تن نیست این پاسخ دفاع به معنای اخص است.