ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه در اثنای دادرسی، تابعیت خارجی خواهان یا تجدیدنظر خواه کشف شود یا تابعیت ایران از او سلب یا سبب معافیت از تأمین از او زایل گردد، خوانده یا تجدیدنظر خوانده ایرانی می‌تواند درخواست تأمین نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

دادرسی: در لغت به معنای به داد مظلوم رسیدن و محاکمه می‌باشد و در اصطلاح حقوقی دادرسی به معنای اعم رسیدی مرجع قضاوتی به دادخواست متقاضی به منظور صدور رای می‌باشد.

پیشینه

این ماده در ماده ۲۲۰ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

تا قبل از این ماده اخذ تأمین در مورد اخذ تأمین در مرحله تجدیدنظر سخنی به میان نبود، اما نحوه تنظیم ماده ۱۴۶ دلالت دارد که اتباع بیگانه تحت شرایطی در مرحله تجدیدنظر نیز ملزم به دادن تأمین می‌باشند.

مفهوم مخالف این ماده را می‌توان چنین بیان نمود که در صورتی که اسباب معافیت تأمین حادث شود تأمین ماخوذه مسترد می‌گردد.

در مواردی که سلب تابعیت در اثنای رسیدگی صورت می‌پذیرد به نظر می‌رسد مهلت ارائه درخواست تأمین پایان اولین جلسه بعد از سلب تابعیت می‌باشد.

در صورتی که در مرحله فرجامی جهات مذکور در این ماده برای فرجام خواه حادث شود، فرجام خواه نمی‌تواند درخواست گرفتن تأمین را مطرح نماید چرا که رسیدگی فرجامی رسیدگی شکلی است و منظور قانونگذار کشف شرایط فوق در مراحل رسیدگی ماهوی است.