ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی: خواهان می‌تواند خواسته خود را که در دادخواست تصریح کرده در تمام مراحل دادرسی کم کند ولی افزودن آن یا تغییر نحوه دعوا یا خواسته یا درخواست درصورتی ممکن است که با دعوای طرح شده مربوط بوده و منشأ واحدی داشته باشد و تا پایان اولین جلسه آن را به دادگاه اعلام کرده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

خواسته: آن چیزی است که خواهان یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی، در دادخواست تقدیمی یا جلسه اول دادرسی آن را مورد مطالبه قرار داده‌است.

پیشینه

ماده ۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی جدید جانشین ماده ۱۱۷ قانون سابق می‌باشد. عبارت «در تمام مراحل دادرسی» در قانون قدیم قید نشده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

توضیح خواسته این که، چیزی است که خواهان آن را مطاله می‌کند و تغییر آن در هیچ حالتی استرداد دعوا تلقی نمی‌شود و لزوماً باید در جلسه اول مطرح شود . برخلاف تغییر خواسته کاهش آن در همه مراحل دادرسی ممکن می‌باشد .خواهان در تقلیل خواسته در واقع بخشی از دادخواست یا دعوای خویش را مسترد نمی‌کند بلکه میزان خواسته را کاهش می‌دهد و آن را محدود و منحصر می‌کند و به قسمتی از آن بسنده می‌نماید.

در صورتی که خواسته طبق قانون، توسط خواهان افزایش پیدا کند، هزینه دادرسی بر مبنای خواسته جدید مشخص شده و ملاک تجدیدنظر خواهی نیز خواسته جدید می‌باشد.

مصادیق و نمونه‌ها

شرایط توصیف خواسته مانند مثال‌های زیر مقدور می‌باشد: توصیف دعوای تخلیه ید به خلع ید یا برعکس آن، دعوای فسخ به اعلام فسخ، دعوای بطلان به اعلان بطلان، دعوای فسخ به در معامله فضولی، دعوای فسخ به انفساخ، دعوای صدور گواهی عدم امکان سازش به الزام به طلاق یا عکس آن، دعوای مطالبه حق کسب و پیشه و تجارت به مطالبه خسارت، از مواردی است که در عمل بیشترین امکان برای توصیف خواسته فراهم می‌آورند.

مقالات مرتبط

• ادعای جدید در مرحله تجدیدنظر در حقوق ایران و فرانسه
• اصل اختیار خواهان در تعیین عنوان دعوای مدنی