ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی''': هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله تجدیدنظر. دراین صورت نامبرده باید دادخواست خود را به دادگاهی که دعوا در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود رابه طور صریح اعلان نماید. | '''ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی''': هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله تجدیدنظر. دراین صورت نامبرده باید دادخواست خود را به دادگاهی که دعوا در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود رابه طور صریح اعلان نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۵۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
ورود ثالث: مداخله شخص ثالث در دعوای مطروحه بین دو نفر برای احقاق حق خود یا جلوگیری از تضییع آن یا تثبیت حقوق یکی از طرفین را اصطلاحاً ورود ثالث می‌نامند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2264840|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref> | ورود ثالث: مداخله شخص ثالث در دعوای مطروحه بین دو نفر برای احقاق حق خود یا جلوگیری از تضییع آن یا تثبیت حقوق یکی از طرفین را اصطلاحاً ورود ثالث می‌نامند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2264840|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref> | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۷
ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله تجدیدنظر. دراین صورت نامبرده باید دادخواست خود را به دادگاهی که دعوا در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود رابه طور صریح اعلان نماید.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
ورود ثالث: مداخله شخص ثالث در دعوای مطروحه بین دو نفر برای احقاق حق خود یا جلوگیری از تضییع آن یا تثبیت حقوق یکی از طرفین را اصطلاحاً ورود ثالث می‌نامند. [۱]
وارد ثالث اصلی: هرگاه وارد ثالث در دعوای مطرح شده برای خود مستقلاً حقی قایل باشد، ثالث استقلالی یا اصلی نامیده می‌شود. [۲]
وارد ثالث تبعی: هرگاه وارد ثالث برای تثبیت حقوق یکی از اصحاب دعوی وارد دعوی شود، ثالث تبعی نامیده می‌شود.
پیشینه
مطابق ماده ۵۵۴ قانون فرانسه ورود ثالث درهر یک از مراحل بدوی و پژوهش امکان‌پذیر می‌باشد.[۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
دعوی ورود ثالث از دعاوی طاری می‌باشد [۴]، دادگاه صالح برای رسیدگی به این دعوی دادگاهی است که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را داشته و دعوی در آن مطرح می‌باشد. [۵] چرا که موصوع این دعوی همان موضوع دعوی اصلی می‌باشد[۶] و این دعوا تا زمان اعلام ختم رسیدگی در مرحله بدوی و تجدیدنظر با تقدیم دادخواست قابل پذیرش می‌باشد.[۷] [۸] در صورت فسخ قرار رد دادگاه بدوی مربوط به دعوی ورود ثالث در مرحله تجدیدنظر، و وجود دعوای اصلی در مرحله تجدیدنظر، دادگاه تجدیدنظر با رسیدگی توامان به هر دو دعوی اقدام به صدور رای می‌نماید. [۹]
مقالات مرتبط
- ورود ثالث در رویه دیوان بین المللی دادگستری (ماده 62 اساسنامه)
- آثار انتقال ارادی دعوا نسبت به طرفین و نقش انتقال گیرنده در دادرسی
- مطالعه تطبیقی شرط تضمین مسئولیت در قراردادها
- دعوای وارد ثالث تبعی درحقوق ایران و فرانسه
- دعوای‌اضافی
- تغییر عناصر دعوی: شرحی بر ماده 98قانون آیین دادرسی مدنی
منابع:
- ↑ سیدمحسن صدرزاده افشار. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم). چاپ 11. جهاد دانشگاهی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2264840
- ↑ محمود قلعه نوی. قرارهای مدنی (مقررات شکلی، آثار ماهوی با نکاهی بر آیین دادرسی فرانسه). چاپ 1. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3443108
- ↑ امیرحسین رضایی نژاد. آیین دادرسی مدنی شیوه های عادی شکایت از آرا (پژوهش و واخواهی). چاپ 1. اندیشگران، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3383212
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 467564
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5285792
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5311360
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571232
- ↑ احمد متین دفتری. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم). چاپ -. مجمع علمی و فرهنگی مجد، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2509008
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1247812