ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین میکند. درصورت امتناع خواهان یا تجدیدنظرخواه از سپردن تأمین تعیین شده | '''ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه بر [[دادگاه]] معلوم شود مقدار [[تأمین|تأمینی]] که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین میکند. درصورت امتناع [[خواهان]] یا [[تجدیدنظرخواه]] از سپردن تأمین تعیین شده برابر ماده فوق اقدام میشود. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش میباشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به | [[تأمین]]: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش میباشد و در اصطلاح حقوقی [[وثیقه]] و [[تضمین]] است. [[قرار تأمین]] برای متقاضی آن به گونهای است که تحت شرایطی، [[مال|مالی]] را [[توقیف اموال|توقیف]] مینماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایراد به عنوان دفاع خوانده در دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2550904|صفحه=|نام۱=سیدحمیدرضا|نام خانوادگی۱=طباطبایی|چاپ=1}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی | مفاد این ماده در [[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] آورده شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == |
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹
ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین میکند. درصورت امتناع خواهان یا تجدیدنظرخواه از سپردن تأمین تعیین شده برابر ماده فوق اقدام میشود.
توضیح واژگان
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش میباشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونهای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف مینماید.[۱]
پیشینه
مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 آورده شده بود.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
با توجه به این ماده دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین میباشد و نمیتواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بودهاست خواه کم شود یا زیاد دادگاه میتواند آن را اعمال نماید.[۳] در هر حال نوع تأمین در این موارد اعم است از وجه نقد و اموال منقول و غیرمنقول.[۴]
ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ میباشد که با درخواست متقاضی تأمین قراررد دادخواست صادر میشود.[۵][۶][۷]
انتقادات
ماده پیشنهادی: (این ماده به مبحث تأمین خواسته منتقل شود) چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کم یا زیاد است، مقدار کافی را برای تأمین تعیین میکند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین مازاد، قرارتامین لغو خواهد شد.
منابع
- ↑ سیدحمیدرضا طباطبایی. ایراد به عنوان دفاع خوانده در دادرسی مدنی. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2550904
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556532
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456380
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312268
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312280
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456376
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 570884