ماده ۳۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۳۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': '''این ماده منسوخ شده‌است.''' | '''ماده ۳۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': '''این ماده منسوخ شده‌است.''' | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۳۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | *{{زیتونی|[[ماده ۳۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
در صورتی که عدم صلاحیت قاضی صادرکننده رأی ادعا شود، مرجع تجدیدنظر ابتدا به اصل ادعا رسیدگی و درصورت احراز، رأی رانقض و دوباره رسیدگی خواهد کرد. | در صورتی که عدم صلاحیت قاضی صادرکننده رأی ادعا شود، مرجع تجدیدنظر ابتدا به اصل ادعا رسیدگی و درصورت احراز، رأی رانقض و دوباره رسیدگی خواهد کرد. | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۵
ماده ۳۲۹ قانون آیین دادرسی مدنی: این ماده منسوخ شده‌است.
در صورتی که عدم صلاحیت قاضی صادرکننده رأی ادعا شود، مرجع تجدیدنظر ابتدا به اصل ادعا رسیدگی و درصورت احراز، رأی رانقض و دوباره رسیدگی خواهد کرد.