ماده ۴۲۴ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۲۴ قانون آیین دادرسی مدنی: اعتراض ثالث موجب تأخیر اجرای حکم قطعی نمی‌باشد. در مواردی که جبران ضرر و زیان ناشی از اجرای حکم ممکن نباشد دادگاه رسیدگی کننده به اعتراض ثالث به درخواست معترض ثالث پس از اخذ تأمین مناسب قرار تأخیر اجرای حکم را برای مدت معین صادر می‌کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

توقیف: در لغت از جمله به معنای «از حرکت بازداشتن» آمده‌است توقیف دادرسی را می‌توان از حرکت با داشتن دادرسی دانست؛ بدین معنا که دادرسی پس از شروع، در پی رخدادی از حرکت بازداشته می‌شود.

پیشینه

مشابه مفاد این ماده در ماده ۶۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

ممکن است که در زمانی که دعوای اعتراض ثالث مطرح می‌شود حکم معترض عنه در حال اجرا باشد و چه بسا به دلیل اجرای حکم ثالث متوجه صدور چنین حکمی شده باشد به همین دلیل با وجود شرایط مندرج در این ماده معترض می‌تواند از دادگاه تقاضای تأخیر در اجرای حکم را مطالبه نماید. لذا صرف اقامه دعوی ثالث اثر تعلیقی نداشته و برای اینکه قرار تأخیر اجرای حکم صادر شود ضمن درخواست معترض ثالث وجود دو شرط ذیل ضروری است: ۱) احراز وضعیت به گونه ای که جبران ضرر و زیان ناشی از اجرای حکم در آینده ممکن نباشد ۲) تودیع و سپردن تأمین مناسب به تشخیص دادگاه و توسط معترض ثالث. اخذ تأمین مناسب اعم از تأمین نقدی یا غیر نقدی می‌باشد که دادگاه با توجه به شرایط و کیفیات حکم مورد اعتراض تعیین می‌نماید.

مصادیق و نمونه‌ها

• تأمین می‌تواند بازداشت ملک غیرمنقول، وجه نقد، معرفی ضامن معتبر و … باشد.

رویه قضایی

• نظریه شماره 7/1400/76 مورخ 1400/03/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای متقابل در اثنای رسیدگی به اعتراض ثالث
• رای دادگاه درباره اعتراض ثالث بعد از اجرای حکم (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۱۵۰۴)