ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده، با دادگاه می‌باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور اثبات ادعای خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قراردادن ادله می‌باشد.

پیشینه

مشابه این ماده در ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی سال ۱۲۹۰ و ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی سال ۱۳۱۸ نیز آمده‌است.

مطابق ماده ۶۶ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی: «مقصود از تأمین دلایل حفظ آن است و به هیچ وجه دلالت نمی‌کند بر این که دلایلی که تأمین شده حتماً در حین محاکمه مدرک ادعای صاحب آن خواهد بود یا دلایل تأمین شده حتماً معتبر خواهد بود.».

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

تأمین دلیل امری مستقل و جدای از میزان ارزش دلایل محفوظ شده در آن می‌باشد و تعیین و تشخیص درجه ارزش آن با مرجع رسیدگی کننده می‌باشد.

تأمین دلیل علیه یک فرد به مثابه محکومیت وی نمی‌باشد یا نشان از این نیست که حتماً محکوم علیه واقع می گرددبه عبارت دیگر دلیلی که تأمین شده قاطع نیست.

ارائه دلیلی که حفظ و تأمین آن مورد نظر درخواست کننده است از وظایف اوست، بنابراین در صورتی که دلیل نزد طرف مقابل باشد به گونه ای که بدون معارضه نتوان بر آن دست یافت دادگاه تکلیفی به پذیرش درخواست نخواهد داشت.

مصادیق و نمونه‌ها

۱) شخصی که دلیل طلب او از دیگری یک فقره سند رسمی است نمی‌تواند تأمین آن را بخواهد چراکه استفاده از سند در آینده مشکلی نخواهد داشت.