ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی: افراد زیر می‌توانند با رعایت مواد آتی درخواست رسیدگی فرجامی نمایند:
- طرفین دعوا، قائم مقام، نمایندگان قانونی و وکلای آنان.
- دادستان کل کشور.
اصول و مواد مرتبط
توضیح واژگان
قائم مقام: «شخصی است که به جانشینی دیگری، دارای حقوق و تکالیف او می‌گردد مانند وارث و مورث ، منتقل الیه، مدیر تصفیه.[۱]
رسیدگی فرجامی :فرجام در لغت به معنی پایان، خاتمه و نهایت می‌باشد و رسیدگی دیوان عالی کشور را رسیدگی تمیزی یا فرجامی گویند.[۲][۳] که به معنای رسیدگی نهایی است.[۴]
پیشینه
مشابه مفاد ماده ۳۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۸۲ قانون آیین دادرسی سال ۱۲۹۰ و همچنین ماده ۵۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۵]
نکات توضیخی و تفسیری دکترین
دادستان کل می‌تواند در مهلت قانونی از تصمیمات قضایی به منزله حفظ و حرمت اصول قانونی درخواست فرجام نماید تا به اختلال اجتماعی و لطمه به نظم و امنیت عمومی منجر نشود.[۶] در این مورد دادستان کل کشور چنانچه رای دادگاه را مخالف با موازین شرع یا قانون تشخیص دهد، از دیوان عالی کشور درخواست نقض آن را خواهد نمود.[۷][۸]
رسیدگی فرجامی رسیدگی شکلی است و لذا ورود ثالث و جلب ثالث در این رسیدگی شکلی جایی ندارد.[۹]
منابع:
- ↑ فرانک توحیدخواه. دیوانعالی کشور (وظایف و اختیارات قانونی). چاپ 1. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3121108
- ↑ حقوق مدنی. چاپ 1. طه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 404956
- ↑ حسین قبادی. آیین دادرسی کار. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4789032
- ↑ حسین قبادی. آیین دادرسی کار. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4789044
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799368
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 476660
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575152
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255180
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 476636