ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی: هریک از اصحاب دعوا یا وکلای آنان می‌توانند محلی را برای ابلاغ اوراق اخطاریه و ضمایم آن در شهری که مقردادگاه است انتخاب نموده، به دفتر دادگاه اعلام کنند در این صورت کلیه برگهای راجع به دعوا در محل تعیین شده ابلاغ می‌گردد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیح واژگان

اقامتگاه انتخابی یا قراردادی: محلی است که طرفین قرارداد برای اجرای قرارداد و تعهدات ناشی از ان انتخاب می‌کنند.

پیشینه

نظریه اقامتگاه ظاهری در فرانسه سال‌ها قبل مورد تأیید بوده‌است و منظور از اقامتگاه ظاهری محلی است که فرد زندگی کرده و مردم آن را می‌دانند . در قوانین ایران نیز ماده ۷۸ جانشین ماده ۱۰۷ سابق می‌باشد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

اقامتگاه قراردادی یا انتخالی ضمانی مصداق پیدا می‌کند که طرفین قرارداد برای انجام تعهدات خود اقامتگاهی انتخاب می‌کنند یا فرد با مراجعه به دادگاه محلی غیر از اقامتگاه حقیقی خود را برای ابلاغ مشخص می‌نماید.

حق تغییر اقامتگاه، حقی است که قانونگذار برای هریک از طرفین دعوا قرارداده تا در زمان رسیدگی به دعوا در دادگاه در صورت نیاز اقامتگاه خود را با توجه به ضوابط ماده ۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی تغییر دهند.

منظور از عبارت شهری که مقردادگاه است همان حوزه قضایی دادگاه می‌باشد.

در دعاوی مربوط به اموال غیرمنقول در صورتی که خوانده در حوزه قضایی محل وقوع مال غیرمنقول اقامت نداشته باشد و بخواهد اقامتگاه جدیدی معرفی کند، باید اقامتگاهی درهمان حوزه دادگاه برای ابلاغ مشخص نماید.