ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی: رأئی که پس از رسیدگی واخواهی صادر می‌شود فقط نسبت به واخواه و واخوانده مؤثر است و شامل کسی که واخواهی نکرده‌است نخواهد شد مگر این که رأی صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به کسانی که مشمول حکم غیابی بوده ولی واخواهی نکرده‌اند نیز تسری خواهد داشت.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

واخواهی: در لغت از مصدر واخواستن و به معنای اعتراض و ایرادگرفتن می‌باشد و در اصطلاح حقوقی اعتراض به حکم غیابی توسط خوانده‌ای که تا کنون امکان و فرصت دفاع را نداشته‌است را واخواهی گویند.

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است.

نکات توضیحی و تفسیری

مطابق این ماده در فرض تعدد واخواه و واخوانده، رای صادره در مرحله واخواهی فقط نسبت به واخواه و واخوانده مؤثر است و شامل کسی که واخواهی نکرده‌است نخواهد شد مگر این که رأی صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به کسانی که مشمول حکم غیابی بوده ولی واخواهی نکرده‌اند نیز تسری خواهد داشت.

در نتیجه در صورتی که رای غیابی صادره غیرقابل تجزیه و تفکیک باشد نسبت به کسانی که مشمول حکم غیابی بوده اما واخواهی نکرده‌اند، تسری خواهد داشت.

مصادیق و نمونه‌ها

مصداق دعوای غیرقابل تجزیه: «دعوای فروشنده علیه چند خریدار با ادعای اکراه یا اجبار و عدم وجود قصد در زمان معامله می‌تواند مثال دعوای غیرقابل تجزیه و تفکیک موضوع ماده ۳۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی باشد»