ماده ۴۲۳ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۲۳ قانون آیین دادرسی مدنی: در صورت وصول اعتراض طاری از طرف شخص ثالث چنانچه دادگاه تشخیص دهد حکمی که در خصوص اعتراض یادشده صادر می‌شود مؤثر در اصل دعوا خواهد بود، تا حصول نتیجه اعتراض، رسیدگی به دعوا را به تأخیر می‌اندازد. در غیر این صورت به دعوای اصلی رسیدگی کرده رأی می‌دهد و اگر رسیدگی به اعتراض برابر ماده (۴۲۱) با دادگاه دیگری باشد به مدت بیست روز به اعتراض کننده مهلت داده می‌شود که دادخواست خود را به دادگاه مربوط تقدیم نماید.

چنانچه در مهلت مقرر اقدام نکند دادگاه رسیدگی به دعوا را ادامه خواهد داد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • توقیف دادرسی را می‌توان از حرکت باز داشتن دادرسی دانست؛ بدین معنا که دادرسی پس از شروع، در پی رخدادی از حرکت بازداشته می‌شود.[۱]

پیشینه

توقیف دادرسی در حقوق فرانسه با دو اصطلاح جداگانه «توقیف دادرسی» و «تعلیق دادرسی» شناخته می‌شود.[۲] اصول و شرایط کلی این ماده با ماده ۵۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی یکسان می‌باشد.[۳]

نکات تفسیری دکترین

چنانچه دادگاه تشخیص دهد حکمی که در خصوص اعتراض یادشده صادر می‌شود مؤثر در اصل دعوا خواهد بود، تا حصول نتیجه اعتراض، رسیدگی به دعوا را به تأخیر می‌اندازد. در غیر این صورت به دعوای اصلی رسیدگی کرده و رأی می‌دهد. اگر رسیدگی به اعتراض در صلاحیت دادگاه بالاتر باشد به مدت بیست روز به اعتراض کننده مهلت داده می‌شود که دادخواست خود را به دادگاه مربوط تقدیم نماید.[۴][۵] و گواهی ارائه دادخواست را باید معترض ثالث به عمل آورد.[۶] دعوای اعتراض ثالث در کلاسه جداگانه ای ثبت می‌شود و نهایتاً شماره دادنامه هر کدام متفاوت است؛ بنابراین رسیدگی به دعوای اصلی یا دعوای طاری به صورت جداگانه خللی در نحوه رسیدگی ایجاد نمی‌کند. در عین حال گفته شده‌است «دادگاه برای رسیدگی به اعتراض طاری تکلیفی به تشکیل پرونده جداگانه ندارد»[۷] همچنین در ظاهر رسیدگی به اعتراض طاری نیازی به ارجاع رئیس حوزه قضایی ندارد.[۸]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. اعتراض طاری از طرف شخص ثالث ممکن است در جریان دادرسی مطرح شود.
  2. دادگاه بررسی می‌کند که آیا حکمی که درباره اعتراض صادر می‌شود بر اصل دعوا مؤثر است یا خیر.
  3. اگر حکم مؤثر باشد، دادگاه رسیدگی به دعوا را متوقف می‌کند تا نتیجه اعتراض مشخص شود.
  4. اگر حکم مؤثر نباشد، دادگاه به دعوای اصلی رسیدگی می‌کند و رأی می‌دهد.
  5. در صورتی که رسیدگی به اعتراض در صلاحیت دادگاه دیگری باشد، به معترض 20 روز مهلت داده می‌شود تا دادخواست را به دادگاه مربوطه تقدیم کند.
  6. عدم اقدام معترض در مهلت مقرر باعث ادامه رسیدگی به دعوا توسط دادگاه می‌شود.

مقالات مرتبط

دلایل نابرابری نتیجه دعاوی مشابه در دادرسی مدنی

منابع

  1. طیب افشارنیا و حجت مبین. اطاله دادرسی و توسعه قضایی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2957472
  2. طیب افشارنیا و حجت مبین. اطاله دادرسی و توسعه قضایی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2957472
  3. عبدالصمد دولاح. اعتراض شخص ثالث در دادرسی های مدنی. چاپ 2. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1386756
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575764
  5. قدرت اله واحدی. آیین دادرسی مدنی کتاب دوم. چاپ 4. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3601740
  6. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 477596
  7. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520100
  8. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564716