ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: در اعاده دادرسی به جز آنچه که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده‌است، جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

مقصود از اعاده دادرسی از سر گرفتن و دوباره رسیدگی کردن است، به عبارت دیگر به رسیدگی ماهوی مجدد به دعوایی منتهی به حکم قطعی گردیده، در همان مرجع صادر کننده حکم را اعاده دادرسی گویند.

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 و همچنین ماده ۶۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 436 قانون آیین دادرسی مدنی

در رسیدگی ماهوی به درخواست اعاده دادرسی صرفاً به جهت یا جهاتی که در قرار قبولی اعاده دادرسی یا تجویز اعاده دادرسی آمده‌است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. برعکس در مراجع تجدیدنظر و فرجام خواهی، دادگاه‌های مزبور به هر جهتی که دادگاه احراز نماید بدون ذکر در دادخواست مطروحه، مبسوط الید بوده و اختیار دارند تا به هر یک از جهات قانونی به بررسی پرونده بپردازند. اما در مورد خوانده دعوای اعاده دادرسی هیچ محدودیتی برای دفاع وجود نداشته و وی می‌تواند خارج از جهت درخواست کننده نیز دلایل دفاعی خویش را مطرح نماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 436 قانون آیین دادرسی مدنی

1. در اعاده دادرسی، تنها به مواردی که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده، رسیدگی می‌شود.
2. دلایل و جهات جدیدی که در دادخواست اولیه قید نشده‌اند، در جریان اعاده دادرسی مورد بررسی قرار نمی‌گیرند.
3. محدودیت بررسی تنها به محتوای دادخواست اولیه اعاده دادرسی تاکید شده‌است.
4. ضرورت دقت و جامعیت در تنظیم دادخواست اعاده دادرسی، چرا که امکان افزودن ادعا یا دلیل جدید در مرحله بعد از ارائه دادخواست وجود ندارد.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره اثر استعفای داور مرضی الطرفین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۱۸۱)
• نظریه شماره 7/1400/1472 مورخ 1401/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط پذیرش اعاده دادرسی

مقالات مرتبط

• مقایسه جهات تجدیدنظر، فرجام و اعاده دادرسی