ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی: اگر لازم باشد که تحقیقات کارشناسی درخارج از مقر دادگاه رسیدگی کننده اجرا شود و طرفین کارشناس رابا تراضی تعیین نکرده باشند، دادگاه می‌تواند انتخاب کارشناس را به طریق قرعه به دادگاهی که تحقیقات در مقر آن دادگاه اجراء می‌شود واگذار نماید.

توضیح واژگان

کارشناسی: تحقیقی است که دادگاه، به منظور تمییز حق یا تمهید مقدمات آن به عهده شخص صلاحیت داری به نام کارشناس قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که اطلاعات فنی و علمی یا حرفه ای لازم را که در دسترس دادگاه نیست در اختیار دادرس قرار دهد یا استنباط و اعتقاد خود را از قراین فنی و علمی بیان کند.[۱]

پیشینه

مفاد این ماده جانشین ماده ۳۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ و ماده ۴۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد.[۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دادگاه می‌تواند برای کارشناسی خارج از مقر دادگاه از کارشناسان منتخب حوزه قضایی خود انتخاب کند و البته می‌تواند با نیابت قضایی در امر کارشناسی وبا تفویض تمامی اختیارات رجوع به امر کارشناسی به دادگاه مجری نیابت صورت گیرد.[۳] عبارت «دادگاه می‌تواند» نیز موید اختیار دادگاه در اعطای نیابت می‌باشد.[۴]

در تعیین دستمزد کارشناس مطابق ماده ۸ تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی مصوب ۱۳۸۴، مواردی مانند هزینه اقامت در خارج از محل زندگی ایاب و ذهاب و .. پیش‌بینی شده‌است. [۵][۶]

منابع:

  1. ناصر کاتوزیان. مجموعه مقالات گامی به سوی عدالت (جلد سوم) (حقوق خصوصی و اسلامی). چاپ 1. میزان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1089016
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2798256
  3. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573132
  4. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 560400
  5. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 459388
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 573136