ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی
ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی: در اعاده دادرسی به جز آنچه که در دادخواست اعاده دادرسی ذکر شده‌است، جهت دیگری مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد.
توضیح واژگان
اعاده دادرسی: «مقصود از اعاده دادرسی از سر گرفتن و دوباره رسیدگی کردن است، به عبارت دیگر رسیدگی ماهوی مجدد به دعوایی منتهی به حکم قطعی گردیده، در همان مرجع صادر کننده حکم را اعاده دادرسی گویند.»[۱]
پیشینه
مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0[۲] و همچنین ماده ۶۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۳][۴]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
در رسیدگی ماهوی به درخواست اعاده دادرسی صرفاً به جهت یا جهاتی که در قرار قبولی اعاده دادرسی یا تجویز اعاده دادرسی آمده‌است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.[۵][۶] برعکس در مراجع تجدیدنظر و فرجام خواهی، دادگاه‌های مزبور به هر جهتی که دادگاه احراز نماید بدون ذکر در دادخواست مطروحه، مبسوط الید بوده و اختیار دارند تا به هر یک از جهات قانونی به بررسی پرونده بپردازند.[۷] اما در مورد خوانده دعوای اعاده دادرسی هیچ محدودیتی برای دفاع وجود نداشته و وی می‌تواند خارج از جهت درخواست کننده نیز دلایل دفاعی خویش را مطرح نماید.[۸]
منابع:
- ↑ بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520196
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799800
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565084
- ↑ بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520944
- ↑ فریدون نهرینی. آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات). چاپ 1. گنج دانش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4496912
- ↑ فریدون نهرینی. آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات). چاپ 1. گنج دانش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4496936
- ↑ فریدون نهرینی. آیین اثبات و دادرسی (مجموعه مقالات). چاپ 1. گنج دانش، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4496284
- ↑ علی عباس حیاتی. اعاده دادرسی (در آیین دادرسی مدنی ایران و فرانسه). چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2130652