ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی: فرجام خوانده می‌تواند فقط در ضمن پاسخی که به دادخواست فرجامی می‌دهد از حکمی که مورد شکایت فرجامی است نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند تبعاً درخواست رسیدگی فرجامی نماید در این صورت درخواست فرجام تبعی به طرف ابلاغ می‌شود که ظرف مدت بیست روز به‌طور کتبی پاسخ دهد، هر چند مدت مقرر برای درخواست فرجام نسبت به او منقضی شده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

رسیدگی فرجامی :فرجام در لغت به معنی پایان، خاتمه و نهایت می‌باشد و رسیدگی دیوان عالی کشور را رسیدگی تمیزی یا فرجامی گویند. که به معنای رسیدگی نهایی است.

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته‌است. اما مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات توضیحی وتفسیری دکترین

مطابق این ماده فرجام خوانده می‌تواند ذیل پاسخ به دادخواست فرجامی از حکم فرجام خواسته شده، نسبت به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند تبعا درخواست رسیدگی فرجاکی نماید، لذا لازم نیست فرجام خواه تبعی از حکم دادگاه متضرر شده باشد، تا تبعا درخواست رسیدگی فرجامی کند بلکه چنانچه حکم را خلاف مقررات شرعی یا قانونی بداند برای درخواست فرجامی کافیست. مهلت فرجام خواهی تبعی در ظرف مدتی است که برای پاسخگویی به دادخواست فرجام اصلی مقرر شده‌است می‌باشد که این مهلت بیست روز می‌باشد. در هر حال فرجام تبعی مستقلاً قابل طرح نبوده و باید به تبع فرجام اصلی صورت گیرد.

انتتقادات

به نظر می‌رسد که در نگارش این ماده اشتباهی رخ داده باشد عبارت «... به جهتی که آن را به ضرر خود یا خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی می‌داند…» درست تنظیم نشده و عبارت زیر درست است: «به جهتی که آن را به ضرر خود و خلاف موازین شرعی یا مقررات قانونی می‌داند …»