ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. درصورت امتناع خواهان یا تجدیدنظرخواه از سپردن تأمین تعیین شده برابرماده فوق اقدام می‌شود.
'''ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه بر [[دادگاه]] معلوم شود مقدار [[تأمین|تأمینی]] که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. درصورت امتناع [[خواهان]] یا [[تجدیدنظرخواه]] از سپردن تأمین تعیین شده برابر [[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده فوق]] اقدام می‌شود.
 
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
==مواد مرتبط==
*[[ماده ۲ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]
*[[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید.
[[تأمین]]: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی [[وثیقه]] و [[تضمین]] است. [[قرار تأمین]] برای متقاضی آن به گونه‌ای است که تحت شرایطی، [[مال|مالی]] را [[توقیف اموال|توقیف]] می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایراد به عنوان دفاع خوانده در دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2550904|صفحه=|نام۱=سیدحمیدرضا|نام خانوادگی۱=طباطبایی|چاپ=1}}</ref>


== پیشینه ==
== پیشینه ==
مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود. ۱۳۹۱۱۹و این ماده در سال ۱۲۹۰ مشابهی ندارد.
مفاد این ماده در [[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318]] آورده شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556532|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
با توجه به این ماده دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید. ۱۱۴۰۸۱در هر حال نوع تأمین در این موارد اعم است از وجه نقد و اموال منقول و غیرمنقول۱۳۲۸۰۵۳
با توجه به این ماده، [[دادگاه]] صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
نوع تأمین در این موارد اعم است از [[وجه]] نقد و [[مال منقول|اموال منقول]] و [[مال غیرمنقول|غیرمنقول]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5312268|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> همچنین، شایان ذکر است ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت [[ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] می‌باشد که با [[درخواست]] متقاضی تأمین [[قرار رد دادخواست]] صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5312280|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref>


ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ می‌باشد که با درخواست متقاضی تأمین قراررد دادخواست صادر می‌شود. ۱۳۲۸۰۵۶//114080//142707
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}


== انتقادات ==
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
ماده پیشنهادی: (این ماده به مبحث تأمین خواسته منتقل شود) چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کم یا زیاد است، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین مازاد، قرارتامین لغو خواهد شد.
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:امور اتفاقی]]
[[رده:تأمین]]
[[رده:قرار تامین]]
[[رده:اختیارات قاضی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۶

ماده ۱۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. درصورت امتناع خواهان یا تجدیدنظرخواه از سپردن تأمین تعیین شده برابر ماده فوق اقدام می‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه‌ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید.[۱]

پیشینه

مفاد این ماده در ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 آورده شده بود.[۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده، دادگاه صرف مجاز به افزایش میزان تأمین می‌باشد و نمی‌تواند میزان تأمین را کاهش دهد، مگر اینکه اینگونه استدلال شود که منظور از وضع این ماده تناسب تأمین بوده‌است خواه کم شود یا زیاد دادگاه می‌تواند آن را اعمال نماید.[۳]

نکات توضیحی

نوع تأمین در این موارد اعم است از وجه نقد و اموال منقول و غیرمنقول.[۴] همچنین، شایان ذکر است ضمانت اجرای عدم سپردن تأمین افزایش یافته همان ضمانت ماده ۱۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی می‌باشد که با درخواست متقاضی تأمین قرار رد دادخواست صادر می‌شود.[۵]

منابع

  1. سیدحمیدرضا طباطبایی. ایراد به عنوان دفاع خوانده در دادرسی مدنی. چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2550904
  2. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556532
  3. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456380
  4. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312268
  5. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312280