ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی: در مورد ماده قبل و سایر موارد نقض حکم، دادگاه مرجوع الیه با لحاظ رأی دیوان عالی کشور و مندرجات پرونده، اگر اقدام دیگری را لازم نداند، بدون تعیین وقت، رسیدگی کرده و مبادرت به انشاء رأی می‌نماید و الا با تعیین وقت و دعوت از طرفین، اقدام لازم را معمول و انشاء رأی خواهد نمود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده 571 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
• ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر می‌شود.

پیشینه

مشابه ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ وجود نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده 571 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 بیان شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 406 قانون آیین دادرسی مدنی

دادگاه مرجوع الیه تنها نسبت به بخش از رای که نقض شده‌است صلاحیت رسیدگی دارد یعنی چنانچه قسمتی از رای ابرام شده باشد دادگاه حق رسیدگی به قسمت ابرام شده را نخواهد داشت. دادگاه مرجوع الیه در صورت لزوم می‌تواند اقدامات دیگری علاوه بر اقدامات انجام گرفته در پرونده ارجاعی انجام دهد و در این مورد از آزادی عمل برخوردار است. همچنین در صورت نیاز دادگاه می‌تواند نسبت به تعیین وقت رسیدگی اقدام نماید در غیر اینصورت می‌تواند بدون تعیین وقت رسیدگی کرده و مبادرت به انشا رای نماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 406 قانون آیین دادرسی مدنی

1. دادگاه مرجوع الیه ملزم به توجه به رأی دیوان عالی کشور و مستندات پرونده است.
2. دادگاه می‌تواند بدون تعیین وقت قبلی، حکم صادر کند، در صورتی که نیاز به اقدام اضافی نبیند.
3. در صورت نیاز به اقدام اضافه، دادگاه باید وقت تعیین کرده و از طرفین برای حضور دعوت کند.
4. تعیین وقت و دعوت از طرفین در صورت نیاز به بررسی بیشتر الزامی است.
5. هدف از این فرآیند تسریع در صدور رأی نهایی توسط دادگاه مرجوع الیه است.

مقالات مرتبط

• تحلیل مفهوم و کارکرد رأی اصراری