ماده ۴۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: نسبت به حکمی که پس از اعاده دادرسی صادر می‌گردد، دیگر اعاده دادرسی از همان جهت پذیرفته نخواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

مقصود از اعاده دادرسی از سر گرفتن و دوباره رسیدگی کردن است، به عبارت دیگر به رسیدگی ماهوی مجدد به دعوایی منتهی به حکم قطعی گردیده، در همان مرجع صادر کننده حکم را اعاده دادرسی گویند.[۱]

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۶۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۲] تفاوت آشکاری میان این دو ماده وجود دارد زیرا مطابق قانون جدید اگر به عنوان مثال، جهت اعاده دادرسی بدست آمدن اسناد و مدارکی باشد که در اختیار درخواست کننده اعاده دادرسی نبوده‌است، حکمی که بر این اساس صادر می‌شود، دیگر از جهت بدست آمدن اسناد و مدارک قابل اعاده دادرسی نخواهد بود اما، این حکم ممکن است به جهت جدیدی، مورد اعاده دادرسی قرار گیرد. اما در قانون قدیم حتی با وجود تحقق جهت دیگر درخواست اعاده دادرسی جدید پذیرفته نمی‌شد.[۳][۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 440 قانون آیین دادرسی مدنی

مطابق ماده ۴۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی ممنوعیت اعاده دادرسی مجدد، دایر مدار جهت اعاده دادرسی است بنابراین وحدت یا تغایر طرفین دعوا و مسائل دیگر، تأثیری ندارد، همچنین ملاک این ماده اقتضا می‌کند که نسبت به قرار رد درخواست اعاده دادرسی نیز، درخواست مجدد با جهت یکسان امکان نداشته باشد.[۵][۶][۷][۸]

مصادیق و نمونه ها

  • به عنوان مثال، جهت اعاده دادرسی بدست آمدن اسناد و مدارکی باشد که در اختیار درخواست کننده اعاده دادرسی نبوده‌است، حکمی که بر این اساس صادر می‌شود، دیگر از جهت بدست آمدن اسناد و مدارک قابل اعاده دادرسی نخواهد بود.[۹]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 440 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. اعاده دادرسی یک‌بار برای هر موضوع قابل‌اجراست و در صورت صدور حکم پس از اعاده دادرسی، دیگر نمی‌توان به همان دلیل درخواست اعاده دادرسی کرد.
  2. محدودیت در تعداد دفعات اعاده دادرسی به‌جهت جلوگیری از سوءاستفاده از این فرآیند قانونی است.
  3. حکم صادره پس از اعاده دادرسی، پایانی بر تجدید نظر مجدد از همان جهت خاص محسوب می‌شود.
  4. امکان اعاده دادرسی از جنبه‌های دیگر یا دلایل جدید ممکن است، اما از همان جهت قبلی پذیرفته نیست.
  5. تاکید ماده بر نهایی بودن حکم پس از اعاده دادرسی از نظر قانونی.

منابع

  1. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520196
  2. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2521016
  3. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1347208
  4. علی عباس حیاتی. اعاده دادرسی (در آیین دادرسی مدنی ایران و فرانسه). چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2130200
  5. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 577212
  6. یداله بازگیر. تشریفات دادرسی مدنی در آرای دیوانعالی کشور (دادرسی فوری- اعتراض شخص ثالث- اعاده دادرسی- اعسار از هزینه دادرسی و اجرای احکام مدنی). چاپ 2. فردوسی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1438212
  7. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1257384
  8. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 565184
  9. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 478560