ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه یکی از دو رأی صادره که مغایر با یکدیگر شناخته شده، موافق قانون بوده و دیگری نقض شده باشد، رأی معتبر لازم الاجرا می‌باشد و چنانچه هر دو رأی نقض شود برابر ماده قبل (ماده ۴۰۶) اقدام خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر می‌شود.[۱]

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 [۲] و همچنین ماده ۵۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

بخش نخست ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی که در آن در صورتی که یکی از دو رای نقض و دیگری توسط دیوان تأیید می‌شود، یکی از مصادیق نقض بلاارجاع می‌شود که در این موارد رای نقض شده برای رسیدگی مجدد ارجاع نمی‌شود.[۴][۵] در صورتی هر دو رای مغایر خواهد بود که آرا مغایر هر دو برخلاف قانون باشند[۶] پس از نقض هر دو رای، پرونده باید به دادگاه اعاده شود.[۷] در اجرای این ماده باید به مقررات ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی نیز توجه داشت.[۸]

منابع:

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345048
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799528
  3. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564456
  4. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255444
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564464
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575848
  7. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575852
  8. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564468