ماده ۳۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی: درصورتی که دادگاه تجدیدنظر قرار دادگاه بدوی را در مورد رد یا عدم استماع دعوا به جهت یادشده در قرار، موجه نداند ولی به جهات قانونی دیگر دعوا را مردود یا غیرقابل استماع تشخیص دهد، در نهایت قرار صادره را تأیید خواهد کرد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

رد دعوی: رد در لغت به معنی تخطئه کردن، نپذیرفتن و برگرداندن است، در فقه و قانون مدنی در باب ارث «رد» در مقابل فرض و قرابت است. اما در دادرسی مدنی رد دعوی به معنی نپذیرفتن و بی اثر نمودن دعوی می‌باشد.

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده چنانچه دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تأیید خواهد نمود.

این ماده در مورد حکم دادگاه بدوی قابل اعمال نمی‌باشد و صرفاً به قرار دادگاه بدوی اختصاص دارد. همچنین این ماده از قرارهای ابطال دادخواست، رددادخواست و عدم اهلیت که همگی قرارهای قابل تجدیدنظر می‌باشند، نامی نبرده‌است.

مصادیق و نمونه‌ها

• دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده یا مشروع نبودن مورد دعوا یا به جهت عدم توجه دعوی به خوانده، قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تأیید خواهد نمود.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره آثار تصریح وکالت ضمن عقد لازم (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۱۰۹۷)
• رای دادگاه درباره اعتراض به آرای مراجع قانون کار در دادگاه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۰۶۹۷)
• رای دادگاه درباره ابطال شناسنامه متوفی به منظور انتفاء وراثت وی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۱۶۴۲)