ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
هرگاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشتهایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند لازم الرعایه نیست.
'''ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': هر گاه [[سازش]] محقق نشود، [[تعهد|تعهدات]] و گذشت‌هایی که طرفین هنگام [[تراضی]] به سازش به عمل آورده‌اند [[لازم الرعایه]] نیست.
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}


== توضیح واژگان ==
== مواد مرتبط ==
گزارش اصلاحی: حل اختلاف طرفین با تراضی که توسط دادگاه تنظیم شده و از نظر شکل و صورت شبیه رای می‌باشد که اصطلاحاً به آن گزارش اصلاحی می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1467764|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref>
 
* [[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۷۶۰ قانون مدنی]]
* [[ماده ۷۶۲ قانون مدنی]]


== پیشینه ==
== پیشینه ==
این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797524|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  
این ماده مشابه [[ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797524|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>  


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهد آور نداتسته است چرا که تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571672|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> از طرفی به منظور حصول سازش، طرفین باید از موضع پیشین خود عدول کرده تا زمینهٔ ایجاد توافق فراهم شود۳۳۵۵۵۸ لذا حمایت قانونی از اظهارات آنان منطقی و عقلانی به نظر می‌رسد.
با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که [[قانونگذار]] تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی [[شرط ابتدایی]] تلقی نموده و آن را تعهدآور ندانسته است چراکه تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه [[قرارداد]] که همان سازش می‌باشد بوده‌ است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457100|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571672|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> شایان ذکر است در صورتی که سازش نامه صحیحاً واقع شده باشد، عدول از مفاد آن مستند به [[ماده ۷۶۰ قانون مدنی]] ممکن نیست اما [[ادعا|ادعای]] اشتباه نسبت به آن وفق [[ماده ۷۶۲ قانون مدنی]] پذیرفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557468|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>


اما در صورتی که سازش نامه صحیحا واقع شده باشد عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ ق. م ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ق. م پذیرفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557468|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
== رویه‌های قضایی ==


این ماده اصولاً در مورد سازش نامه‌های تنظیمی در دادگاه‌ها می‌باشد.
* [[رای دادگاه درباره ابطال گزارش اصلاحی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۸۶۱)]]


== منابع: ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:سازش و درخواست آن]]
[[رده:سازش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۴

ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه سازش محقق نشود، تعهدات و گذشت‌هایی که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده‌اند لازم الرعایه نیست.

مواد مرتبط

پیشینه

این ماده مشابه ماده ۶۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ می‌باشد که همچون این ماده در صورت عدم سازش گذشت‌های طرفین لازم الرعایه نیست.[۱][۲]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با توجه به این ماده می‌توان این چنین برداشت نمود که قانونگذار تعهدات و گذشت‌هایی را که طرفین هنگام تراضی به سازش به عمل آورده اند نوعی شرط ابتدایی تلقی نموده و آن را تعهدآور ندانسته است چراکه تعهدات و گذشت‌ها موکول به نتیجه قرارداد که همان سازش می‌باشد بوده‌ است.[۳][۴] شایان ذکر است در صورتی که سازش نامه صحیحاً واقع شده باشد، عدول از مفاد آن مستند به ماده ۷۶۰ قانون مدنی ممکن نیست اما ادعای اشتباه نسبت به آن وفق ماده ۷۶۲ قانون مدنی پذیرفته می‌شود.[۵]

رویه‌های قضایی

منابع

  1. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797524
  2. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557464
  3. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457100
  4. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571672
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557468