ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←پیشینه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': دادگاه طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار می‌نماید ولی عدم حضور او مانع از تأمین دلیل نیست. در اموری که فوریت داشته باشد دادگاه بدون احضار طرف، اقدام به تأمین دلیل می‌نماید. | '''ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[دادگاه]] طرف مقابل را برای [[تأمین دلیل]] [[احضار]] می‌نماید ولی عدم حضور او مانع از تأمین دلیل نیست. در اموری که [[فوری|فوریت]] داشته باشد دادگاه بدون احضار طرف، اقدام به تأمین دلیل می‌نماید. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر | [[تأمین دلیل]]: در [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون]] تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور [[اثبات]] [[ادعا|ادعای]] خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قرار دادن [[دلیل|ادله]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112444|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
مفاد این ماده در [[ماده ۶۳ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]] سال ۱۲۹۰ و بعد از آن در ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی | مفاد این ماده در [[ماده ۶۳ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]] سال ۱۲۹۰ و بعد از آن در [[ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] بیان شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797384|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797380|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | پس از رسیدن [[درخواست]] تأمین دلیل، دفتر مرجع صالح باید آن را در اسرع وقت به نظر مرجع مزبور برساند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1342104|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> و مرجع قضایی با احراز شرایط درخواست تأمین دلیل و پذیرش آن در [[وقت فوق‌العاده]] [[قرار تأمین دلیل]] مورد درخواست متقاضی را صادر می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1248292|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> تجویز به تأمین دلیل بدون احضار مخاطب (منظور [[خوانده]] دعوای آینده) به علت فوریت کار که در [[ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی|این ماده]] بیان شده به این دلیل است که در این فروض (وجود فوریت) امکان تغییر وضعیت شدیداً وجود داشته و وقت برای [[ابلاغ]] و [[اظهار]] وجود ندارد، گاه نیز موضوع تأمین دلیل فوریت ندارد اما بنا بر ملاحظاتی باید بدون اطلاع طرف مقابل صورت گیرد چرا که ممکن است خوانده آثار را به عمد از بین ببرد که از این منظر می‌توان فوریت را احراز نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470788|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456464|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1248284|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556612|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
پس از رسیدن درخواست تأمین دلیل، دفتر مرجع صالح باید آن را در اسرع وقت به نظر مرجع مزبور برساند<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1342104|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> و مرجع قضایی با احراز شرایط درخواست تأمین دلیل و پذیرش آن در وقت فوق‌العاده قرار تأمین دلیل مورد درخواست متقاضی را صادر می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1248292|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> تجویز به تأمین دلیل بدون احضار مخاطب (منظور خوانده دعوای آینده) به علت فوریت کار که در این ماده بیان شده به این دلیل است که در این فروض (وجود فوریت) امکان تغییر وضعیت شدیداً وجود داشته و وقت برای ابلاغ و اظهار وجود ندارد، گاه نیز موضوع تأمین دلیل | == مصادیق و نمونه ها == | ||
# [[خوانده]] در کنار منزل [[خواهان]] کانالی حفر نموده‌است و در اثر آن لوله آب آسیب دیده و نشت آب موجب [[خسارت]] به منزل خواهان شده و اگر ظرف دو روز از محل بازدید نگردد، کانال حفر شده پر خواهد گردید. بدیهی است در اینجا اگر کانال پر شود، خواهان برای اثبات حفر کانال توسط خوانده با مشکل مواجه می‌شود لذا در چنین فرضی تأمین دلیل باید فوراً اجرا شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456464|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | |||
== مصادیق و | # خواهان به علت تغییر شغل خوانده می‌خواهد [[قرارداد]] [[اجاره]] را [[فسخ]] نماید، در اینجا در صورت اطلاع خوانده دلایل تغییر شغل از بین می‌رود لذا درخواست تأمین دلیل بدون اطلاع وی باید صورت گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1248284|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
== منابع | # دادگاه موظف است طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار کند. | ||
{{پانویس}} | # عدم حضور طرف مقابل مانع از تأمین دلیل نمی‌شود. | ||
# در موارد اضطراری، دادگاه می‌تواند بدون احضار طرف مقابل اقدام به تأمین دلیل کند. | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
[[رده:تامین دلیل و اظهارنامه]] | [[رده:تامین دلیل و اظهارنامه]] | ||
[[رده:تأمین]] | |||
[[رده:تأمین دلیل]] | |||
[[رده:فوریت در تأمین دلیل]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 0760}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۷
ماده ۱۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: دادگاه طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار می‌نماید ولی عدم حضور او مانع از تأمین دلیل نیست. در اموری که فوریت داشته باشد دادگاه بدون احضار طرف، اقدام به تأمین دلیل می‌نماید.
مواد مرتبط
- ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی مدنی
توضیح واژگان
تأمین دلیل: در قانون تأمین دلیل تعریف نشده‌است اما می‌توان گفت شیوه است برای حفاظت از حالات و وضعیت‌هایی که امکان تغییر آنها وجود داشته و درخواست کننده آن قصد دارد به منظور اثبات ادعای خویش در آینده به آن وضعیت، استناد نماید. به بیان دیگر تأمین دلیل به معنای در امنیت قرار دادن ادله می‌باشد.[۱]
پیشینه
مفاد این ماده در ماده ۶۳ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی سال ۱۲۹۰ و بعد از آن در ماده ۳۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ بیان شده‌است.[۲][۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی
پس از رسیدن درخواست تأمین دلیل، دفتر مرجع صالح باید آن را در اسرع وقت به نظر مرجع مزبور برساند[۴] و مرجع قضایی با احراز شرایط درخواست تأمین دلیل و پذیرش آن در وقت فوق‌العاده قرار تأمین دلیل مورد درخواست متقاضی را صادر می‌نماید.[۵] تجویز به تأمین دلیل بدون احضار مخاطب (منظور خوانده دعوای آینده) به علت فوریت کار که در این ماده بیان شده به این دلیل است که در این فروض (وجود فوریت) امکان تغییر وضعیت شدیداً وجود داشته و وقت برای ابلاغ و اظهار وجود ندارد، گاه نیز موضوع تأمین دلیل فوریت ندارد اما بنا بر ملاحظاتی باید بدون اطلاع طرف مقابل صورت گیرد چرا که ممکن است خوانده آثار را به عمد از بین ببرد که از این منظر می‌توان فوریت را احراز نمود.[۶][۷][۸][۹]
مصادیق و نمونه ها
- خوانده در کنار منزل خواهان کانالی حفر نموده‌است و در اثر آن لوله آب آسیب دیده و نشت آب موجب خسارت به منزل خواهان شده و اگر ظرف دو روز از محل بازدید نگردد، کانال حفر شده پر خواهد گردید. بدیهی است در اینجا اگر کانال پر شود، خواهان برای اثبات حفر کانال توسط خوانده با مشکل مواجه می‌شود لذا در چنین فرضی تأمین دلیل باید فوراً اجرا شود.[۱۰]
- خواهان به علت تغییر شغل خوانده می‌خواهد قرارداد اجاره را فسخ نماید، در اینجا در صورت اطلاع خوانده دلایل تغییر شغل از بین می‌رود لذا درخواست تأمین دلیل بدون اطلاع وی باید صورت گیرد.[۱۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دادگاه موظف است طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار کند.
- عدم حضور طرف مقابل مانع از تأمین دلیل نمی‌شود.
- در موارد اضطراری، دادگاه می‌تواند بدون احضار طرف مقابل اقدام به تأمین دلیل کند.
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 112444
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797384
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797380
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1342104
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1248292
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470788
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456464
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1248284
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556612
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456464
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1248284