ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر فرجام خواهی به واسطه مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت، تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم خواهد بود. | '''ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': اگر [[فرجام خواهی]] به واسطه مغایر بودن دو [[حکم]] باشد ابتدای مهلت، تاریخ آخرین [[ابلاغ]] هریک از دو حکم خواهد بود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
| خط ۸: | خط ۱۲: | ||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
مطابق | مطابق '''ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی''' ابتدای مهلت فرجام خواهی از دو رای مغایر، تاریخ ابلاغ آخرین رای می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3980636|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref> واژه حکم در این ماده در معنای خاص آن به کار نرفته‌است و شامل قرار نیز می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=477416|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=563936|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> جهات فرجام خواهی صریحاً در قانون ذکر نشده اما با توجه به مواد ۳۷۱٬۳۷۳٬۳۷۴٬۳۷۵٬۳۷۶ این قانون می‌توان جهات فوق را شناسایی نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=575520|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | == مصادیق و نمونه‌ها == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | |||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:اعتراض به آراء]] | |||
[[رده:فرجام خواهی در امور مدنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۸
ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: اگر فرجام خواهی به واسطه مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت، تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم خواهد بود.
مواد مرتبط
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۱][۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مطابق ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی ابتدای مهلت فرجام خواهی از دو رای مغایر، تاریخ ابلاغ آخرین رای می‌باشد.[۳] واژه حکم در این ماده در معنای خاص آن به کار نرفته‌است و شامل قرار نیز می‌باشد.[۴][۵] جهات فرجام خواهی صریحاً در قانون ذکر نشده اما با توجه به مواد ۳۷۱٬۳۷۳٬۳۷۴٬۳۷۵٬۳۷۶ این قانون می‌توان جهات فوق را شناسایی نمود.[۶]
مصادیق و نمونه‌ها
- دو رای مغایر صادر شده‌است، رای اول تاریخ ۲ خرداد ابلاغ شده و رای دیگر تاریخ ۲۳ خرداد در این فرض مهلت فرجام خواهی از تاریخ ۲۳ خرداد محاسبه خواهد شد.[۷]
منابع
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563932
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799140
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3980636
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 477416
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563936
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575520
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد سوم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3980636