ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه رأی دادگاه مبنی بر استرداد عین مالی باشد مشمول مقررات این فصل نخواهد بود. | '''ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': چنانچه [[رای دادگاه|رأی دادگاه]] مبنی بر استرداد [[عین]] [[مال|مالی]] باشد مشمول [[مقرره|مقررات]] این فصل نخواهد بود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده | * {{زیتونی|[[ماده ۵۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده | * {{زیتونی|[[ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۵۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
* [[ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی|ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی]] | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
در | '''ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی'''، در قوانین آیین دادرسی مدنی سالهای ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ آیین دادرسی مدنی مشابهی نداشتهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2800560|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2800556|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مطالعات تطبیقی == | |||
در مقررات سایر کشورها نیز، عین اموال از شمول [[مستثنیات دین]] خارج شدهاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مستثنیات دین (پژوهشی در حقوق ایران و مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4250736|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شاه حسینی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات تفسیری دکترین ماده 527 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات | مطابق '''ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی'''، چنانچه مفاد حکم دادگاه راجع به استرداد عین مال باشد، مستثنیات دین رعایت نخواهد شد<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=577904|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> اما مفاد این ماده ناظر به موردی است که عین مال موجود باشد و اگر عین مال [[تلف]] شده باشد و مطابق [[ماده 2 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی|تبصره ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب ۱۳۷۷]] چنانچه نوبت به پرداخت قیمت برسد باز هم بایستی مقررات مربوط به مستثنیات دین را رعایت نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4048476|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=577908|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=568380|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
مطابق | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 527 قانون آیین دادرسی مدنی == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
== منابع | # رأی دادگاه در این ماده به استرداد عین مال اشاره دارد. | ||
{{پانویس}} | # این ماده در مورد موارد خاص استرداد عین مال صحبت میکند. | ||
# مقررات فصل یادشده برای آرای استرداد عین مال کاربرد ندارد. | |||
# این ماده استثنایی بر قواعد کلی اجرای احکام در فصل مربوطه است. | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:مطالبه خسارت و اجبار به انجام تعهد]] | [[رده:مطالبه خسارت و اجبار به انجام تعهد]] | ||
[[رده:مستثنیات دین]] | [[رده:مستثنیات دین]] | ||
[[رده:استرداد عین مال]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 2635}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۳
ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: چنانچه رأی دادگاه مبنی بر استرداد عین مالی باشد مشمول مقررات این فصل نخواهد بود.
مواد مرتبط
- ماده ۵۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی
پیشینه
ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی، در قوانین آیین دادرسی مدنی سالهای ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ آیین دادرسی مدنی مشابهی نداشتهاست.[۱][۲]
مطالعات تطبیقی
در مقررات سایر کشورها نیز، عین اموال از شمول مستثنیات دین خارج شدهاست.[۳]
نکات تفسیری دکترین ماده 527 قانون آیین دادرسی مدنی
مطابق ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه مفاد حکم دادگاه راجع به استرداد عین مال باشد، مستثنیات دین رعایت نخواهد شد[۴] اما مفاد این ماده ناظر به موردی است که عین مال موجود باشد و اگر عین مال تلف شده باشد و مطابق تبصره ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مصوب ۱۳۷۷ چنانچه نوبت به پرداخت قیمت برسد باز هم بایستی مقررات مربوط به مستثنیات دین را رعایت نمود.[۵][۶][۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 527 قانون آیین دادرسی مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- رأی دادگاه در این ماده به استرداد عین مال اشاره دارد.
- این ماده در مورد موارد خاص استرداد عین مال صحبت میکند.
- مقررات فصل یادشده برای آرای استرداد عین مال کاربرد ندارد.
- این ماده استثنایی بر قواعد کلی اجرای احکام در فصل مربوطه است.
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2800560
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2800556
- ↑ رضا شاه حسینی. مستثنیات دین (پژوهشی در حقوق ایران و مطالعه تطبیقی). چاپ 2. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4250736
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 577904
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد چهارم). چاپ 4. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4048476
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 577908
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 568380