ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': از محصول املاک و | '''ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': از محصول [[ملک|املاک]] و [[باغ|باغها]] به مقدار دو سوم سهم [[خوانده]] [[توقیف اموال|توقیف]] میشود. اگر محصول جمعآوری شده باشد [[مأمور اجرا|مأمور اجراء]] سهم خوانده را مشخص و توقیف مینماید. هرگاه محصول جمعآوری نشده باشد برداشت آن خواه، دفعتاً یا به دفعات با حضور مأمور اجرا به عمل خواهد آمد. خوانده مکلف است مأمور اجراء را از زمان برداشت محصول مطلع سازد. مأمور اجرا [[حق]] هیچ گونه دخالت در امر برداشت محصول را ندارد، فقط برای تعیین میزان محصولی که جمعآوری میشود حضور پیدا خواهد کرد. [[خواهان]] یا [[نماینده]] او نیز در موقع برداشت محصول حق حضور خواهد داشت. | ||
تبصره - محصولاتی که در معرض تضییع باشد فوراً ارزیابی و بدون رعایت تشریفات با تصمیم و نظارت دادگاه فروخته شده، وجه حاصل در حساب سپرده دادگستری تودیع میگردد. | تبصره - محصولاتی که در معرض [[تضییع]] باشد فوراً [[ارزیابی اموال|ارزیابی]] و بدون رعایت تشریفات با تصمیم و نظارت [[دادگاه]] فروخته شده، [[وجه]] حاصل در [[حساب سپرده دادگستری]] [[تودیع]] میگردد. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۲۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} |
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷
ماده ۱۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی: از محصول املاک و باغها به مقدار دو سوم سهم خوانده توقیف میشود. اگر محصول جمعآوری شده باشد مأمور اجراء سهم خوانده را مشخص و توقیف مینماید. هرگاه محصول جمعآوری نشده باشد برداشت آن خواه، دفعتاً یا به دفعات با حضور مأمور اجرا به عمل خواهد آمد. خوانده مکلف است مأمور اجراء را از زمان برداشت محصول مطلع سازد. مأمور اجرا حق هیچ گونه دخالت در امر برداشت محصول را ندارد، فقط برای تعیین میزان محصولی که جمعآوری میشود حضور پیدا خواهد کرد. خواهان یا نماینده او نیز در موقع برداشت محصول حق حضور خواهد داشت.
تبصره - محصولاتی که در معرض تضییع باشد فوراً ارزیابی و بدون رعایت تشریفات با تصمیم و نظارت دادگاه فروخته شده، وجه حاصل در حساب سپرده دادگستری تودیع میگردد.
توضیح واژگان
تودیع: این واژه به معنای سپردن میباشد.[۱]
پیشینه
این ماده جانشین ماده ۲۵۴ ق.آ.د. م سابق میباشد و در آن آمده بود که: «توقیف محصول املاک و باغها اگرچه محصول عین خواسته باشد قبل از برداشت و تعیین سهم مدعی علیه ممنوع است…»[۲][۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
مراد از محصول منافع و فراوردههای کشاورزی است اعم ازاینکه ناشی از باغ و درختان مثمر باشد یا زرع و زراعت که به آن باغ اطلاق نمیشود و منظور از املاک، املاک زراعی میباشد.[۴]
بازداشت مستثنیات دین در صورتی ممکن است که از تصرف خوانده خارج نشود و در غیر اینصورت امکان بازداشت این اموال ممکن نمیباشد.[۵]
از این ماده اینگونه برداشت میشود که توقیف محصول قبل از برداشت صحیح نیست.[۶][۷] و خوانده مکلف است زمان برداشت محصول را به مأمور اجرا اعلام نماید، ولی این تکلیف فاقد ضمانت اجرا میباشد.[۸][۹]
منابع
- ↑ مجله قضایی و حقوقی دادگستری شماره 25 زمستان 1377. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 587536
- ↑ مجتبی جهانیان. تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5317440
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797028
- ↑ مجتبی جهانیان. تأمین خواسته و اجرای آن در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5317436
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1342068
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 555888
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5285692
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 555892
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571184