ماده ۱۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': | '''ماده ۱۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی''': در موارد زیر [[تبعه بیگانه|اتباع بیگانه]] اگر [[خواهان]] باشند از دادن [[تأمین]] معاف می‌باشند: | ||
# در کشور متبوع وی، اتباع ایرانی از دادن چنین تأمینی معاف باشند. | # در کشور متبوع وی، اتباع ایرانی از دادن چنین تأمینی معاف باشند. | ||
# دعاوی راجع به | # [[دعوی|دعاوی]] راجع به [[برات]]، [[سفته]] و [[چک]]. | ||
# دعاوی متقابل. | # [[دعوای متقابل|دعاوی متقابل]]. | ||
# دعاوی که مستند به سند رسمی می‌باشد. | # دعاوی که مستند به [[سند رسمی]] می‌باشد. | ||
# دعاوی که بر اثر آگهی رسمی اقامه می‌شود از قبیل اعتراض به ثبت و دعاوی علیه متوقف. | # دعاوی که بر اثر آگهی رسمی اقامه می‌شود از قبیل [[اعتراض]] به ثبت و دعاوی علیه [[متوقف]]. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۴۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید. | [[تأمین]]: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید. | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۳
ماده ۱۴۵ قانون آیین دادرسی مدنی: در موارد زیر اتباع بیگانه اگر خواهان باشند از دادن تأمین معاف می‌باشند:
- در کشور متبوع وی، اتباع ایرانی از دادن چنین تأمینی معاف باشند.
- دعاوی راجع به برات، سفته و چک.
- دعاوی متقابل.
- دعاوی که مستند به سند رسمی می‌باشد.
- دعاوی که بر اثر آگهی رسمی اقامه می‌شود از قبیل اعتراض به ثبت و دعاوی علیه متوقف.
توضیح واژگان
تأمین: تأمین در لغت به معنای قراردادن در امن و آسایش می‌باشد و در اصطلاح حقوقی وثیقه و تضمین است. قرار تأمین برای متقاضی آن به گونه ای است که تحت شرایطی، مالی را توقیف می‌نماید.
پیشینه
مفاد این ماده قبلاً در ماده ۲۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی سابق آورده شده بود با این تفاوت که بعد از عبارت «اتباع بیگانه» قید «اگر خواهان باشند» به کار نرفته بود.[۱]
اصل رفتار متقابل با اتباع کشور بیگانه که در این ماده آمده‌است از اصول حقوق بین المل و در کنوانسیون‌های بین‌المللی نیز این اصل پیش‌بینی شده‌است.[۲]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
ماده ۱۴۵ حکم عام ماده ۱۴۴ را تخصیص زده‌است به گونه ای که در ۵ مورد مذکور در این ماده تبعه بیگانه از دادن تأمین معاف می‌شود. ۴۰۴۹۰۳ یکی از این موارد معامله متقابل می‌باشد یعنی چنانچه تبعه ایرانی در کشور متبوع خواهان از دادن چنین تأمینی معاف باشد وی نیز در ایران نیاز به تادیه تأمین ندارد.[۳]
اسناد رسمی چهار دسته می‌باشند: ۱) اسناد قانونی (قانون‌ها) ۲) اسناد اداری (مانند دستور صادره از ادارات لشگری و کشور) ۳) اسناد قضائی (مانند احکام و قرارهای صادره از دادگاه‌ها صورتمجلس و غیره) ۴) اسناد تنظیمی در دفاتر ثبت اسناد، چنانچه مستند دعوی تبعه بیگانه از موارد فوق باشد اخذ تأمین ممکن نیست.[۴]
با توجه به بند ۵ این ماده در صورتی که دعوی مطروحه به اعتبار آکهی رسمی مطرح شده باشد از دادن تأمین معاف است.[۵] و این بند ماده منحصر به این دو مورد نبوده و شامل دعاوی مانند دعوای وراثت بر اثر آگهی انحصار وراثت یا دعوی بر ورثه میت بر اثر آگهی تحریر ترکه، و دعوای اعتراض به تحدید حدود که در اثر آگهی تحدید حدود اقامه می‌شود، نیز می‌باشد.[۶]
در مورد دعاوی مستند به اسناد تجاری واخواست شدن یا نشدن آن‌ها تأثیری در معافیت تبعه بیگانه از تأمین ندارد.[۷]
انتقادات
این ماده موارد معافیت تبعه بیگانه از دادن تأمین در فرضی که خواهان می‌باشند را بیان نموده اما در مورد حالتی که وارد ثالث باشند ساکت است.[۸]
مصادیق و نمونه‌ها
در مورد مصادیق دعاوی که به موجب آگهی رسمی اقامه می‌شود می‌توان از دعوای وراثت بر اثر آگهی انحصار وراثت یا دعوی بر ورثه میت بر اثر آگهی تحریر ترکه، و دعوای اعتراض به تحدید حدود که در اثر آگهی تحدید حدود اقامه می‌شود نیز نام برد.[۹]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556488
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی مدنی (جلد اول). چاپ 8. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 545892
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1182824
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456308
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 570844
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1620380
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312208
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5312196
- ↑ جواد خالقیان. اخذ تأمین در قانون آیین دادرسی مدنی. دانشگاه شهید بهشتی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5023592