ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:سازش using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
==مواد مرتبط== | == مواد مرتبط == | ||
*[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | *[[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
*[[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | *[[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته و مفاد آن در [[ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797576|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797572|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته و مفاد آن در [[ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797576|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797572|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
در صورتی که برای سازش حضور پیدا کنند اما [[صورتجلسه]] سازش را امضا نکنند، همانند موردی عمل می‌شود که از ابتدا حضور نیافته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457180|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> به عبارت دیگر، مجرد حضور وی دلیل بر سازش نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=471648|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> همچنین مفاد این ماده در موردی که طرفین سازش نامه عادی در خارج از دادگاه تنظیم می‌کنند اما آن را در [[جلسه دادگاه]] نمی‌پذیرند جاری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557572|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در هر حال عدول بعد از امضای [[صورت مجلس|صورتمجلس]] هیچ تأثیری در آن نداشته و آثار حقوقی صورتمجلس متوجه [[اصحاب دعوا|طرفین]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1249376|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که عبارت «عمل برابر ماده بالا» به معنای تنظیم صورتمجلس و ارشاد طرفین به طرح [[دعوا]] می‌باشد، اگرچه «ارشاد طرفین به طرح دعوا» در [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] نیامده است اما عبارت «اقدام قانونی» در آن ماده به همین معناست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557564|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | در صورتی که برای سازش حضور پیدا کنند اما [[صورتجلسه]] سازش را امضا نکنند، همانند موردی عمل می‌شود که از ابتدا حضور نیافته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457180|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> به عبارت دیگر، مجرد حضور وی دلیل بر سازش نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=471648|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> همچنین مفاد این ماده در موردی که طرفین سازش نامه عادی در خارج از دادگاه تنظیم می‌کنند اما آن را در [[جلسه دادگاه]] نمی‌پذیرند جاری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557572|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> در هر حال عدول بعد از امضای [[صورت مجلس|صورتمجلس]] هیچ تأثیری در آن نداشته و آثار حقوقی صورتمجلس متوجه [[اصحاب دعوا|طرفین]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1249376|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که عبارت «عمل برابر ماده بالا» به معنای تنظیم صورتمجلس و ارشاد طرفین به طرح [[دعوا]] می‌باشد، اگرچه «ارشاد طرفین به طرح دعوا» در [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] نیامده است اما عبارت «اقدام قانونی» در آن ماده به همین معناست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557564|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# اگر طرف مقابل پس از دریافت ابلاغ دعوت نامه در جلسه حاضر شود، اما از سازش امتناع کند، فرآیند مطابق با [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] ادامه می‌یابد. | |||
# ماده ۱۹۱ به رابطه بین دعوت به سازش و امتناع بعدی از آن اشاره دارد. | |||
# ابلاغ دعوت‌نامه برای حضور طرف مقابل ضروری است. | |||
# موضوع سازش و امتناع از آن در چهارچوب قانونی و در جلسه رسمی مورد بررسی قرار می‌گیرد. | |||
# این ماده مکمل [[ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] است و نحوه عمل در صورت امتناع را مشخص می‌کند. | |||
# حاضر شدن طرف پس از ابلاغ نشان‌دهنده آگاهی او از فرایند قانونی است. | |||
# امتناع از سازش در حضور دادگاه یا مرجع ذی‌صلاح رسمی ثبت می‌شود. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | {{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | [[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
[[رده:دادرسی نخستین]] | [[رده:دادرسی نخستین]] | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹
ماده ۱۹۱ قانون آیین دادرسی مدنی: هر گاه طرف بعد از ابلاغ دعوت نامه حاضر شده و پس از آن استنکاف از سازش نماید، برابر ماده بالا عمل خواهد شد.
مواد مرتبط
- ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی
پیشینه
این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته و مفاد آن در ماده ۳۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۱][۲]
نکات تفسیری دکترین
در صورتی که برای سازش حضور پیدا کنند اما صورتجلسه سازش را امضا نکنند، همانند موردی عمل می‌شود که از ابتدا حضور نیافته‌است.[۳] به عبارت دیگر، مجرد حضور وی دلیل بر سازش نیست.[۴] همچنین مفاد این ماده در موردی که طرفین سازش نامه عادی در خارج از دادگاه تنظیم می‌کنند اما آن را در جلسه دادگاه نمی‌پذیرند جاری است.[۵] در هر حال عدول بعد از امضای صورتمجلس هیچ تأثیری در آن نداشته و آثار حقوقی صورتمجلس متوجه طرفین می‌باشد.[۶] نکته‌ی دیگر آن که عبارت «عمل برابر ماده بالا» به معنای تنظیم صورتمجلس و ارشاد طرفین به طرح دعوا می‌باشد، اگرچه «ارشاد طرفین به طرح دعوا» در ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی نیامده است اما عبارت «اقدام قانونی» در آن ماده به همین معناست.[۷]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- اگر طرف مقابل پس از دریافت ابلاغ دعوت نامه در جلسه حاضر شود، اما از سازش امتناع کند، فرآیند مطابق با ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی ادامه می‌یابد.
- ماده ۱۹۱ به رابطه بین دعوت به سازش و امتناع بعدی از آن اشاره دارد.
- ابلاغ دعوت‌نامه برای حضور طرف مقابل ضروری است.
- موضوع سازش و امتناع از آن در چهارچوب قانونی و در جلسه رسمی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- این ماده مکمل ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی است و نحوه عمل در صورت امتناع را مشخص می‌کند.
- حاضر شدن طرف پس از ابلاغ نشان‌دهنده آگاهی او از فرایند قانونی است.
- امتناع از سازش در حضور دادگاه یا مرجع ذی‌صلاح رسمی ثبت می‌شود.
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797576
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797572
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457180
- ↑ علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 471648
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557572
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1249376
- ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557564