ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
*{{زیتونی|[[ماده ۱۹۳ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  


==مواد مرتبط==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
خط ۲۵: خط ۲۵:
مفاد این ماده در ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما در [[ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557576|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797580|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>
مفاد این ماده در ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما در [[ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] پیش‌بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557576|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797580|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات تفسیری دکترین ==
مطابق این ماده با وجود عدم حضور فرد در دادگاه یا حضور و عدم توافق، امکان طرح مجدد سازش همواره وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457188|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571744|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> اما کلمه «طرفین» ظهور در این امر دارد که برای [[درخواست]] سازش مجدد باید دو طرف درخواست آن را داشته باشند، البته این ظهور قابل ایراد است چرا که اشکالی ندارد که طرف با طرف دیگر گفتگو کند و زمینه‌ساز سازش را فراهم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557580|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457192|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  
مطابق این ماده با وجود عدم حضور فرد در دادگاه یا حضور و عدم توافق، امکان طرح مجدد سازش همواره وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457188|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=571744|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> اما کلمه «طرفین» ظهور در این امر دارد که برای [[درخواست]] سازش مجدد باید دو طرف درخواست آن را داشته باشند، البته این ظهور قابل ایراد است چرا که اشکالی ندارد که طرف با طرف دیگر گفتگو کند و زمینه‌ساز سازش را فراهم نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=557580|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=457192|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>  
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# طرفین می‌توانند چندین بار درخواست سازش را مطرح کنند.
# عدم حضور یکی از طرفین در جلسه دادگاه مانع درخواست سازش دوباره نمی‌شود.
# عدم پذیرش سازش توسط یکی از طرفین مانع از درخواست مجدد سازش نیست.
# امکان ارائه درخواست سازش به همان دادگاه یا دادگاه دیگر وجود دارد.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
{{مواد قانون آیین دادرسی مدنی}}
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:مواد قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
[[رده:دادرسی نخستین]]
خط ۳۸: خط ۴۵:
[[رده:حقوق اصحاب دعوا]]
[[رده:حقوق اصحاب دعوا]]
[[رده:درخواست مجدد سازش]]
[[رده:درخواست مجدد سازش]]
== رویه های قضایی ==
* [[رای دادگاه درباره دعوای تخلیه از سوی یکی از شرکاء مشاعی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۰۰۱۰۰۰۷۶۵)]]

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹

ماده ۱۹۲ قانون آیین دادرسی مدنی: استنکاف طرف از حضور در دادگاه یا عدم قبول سازش بعد از حضور در هر حال مانع نمی‌شود که طرفین بار دیگر از همین دادگاه یا دادگاه دیگر خواستار سازش شوند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

سازش: سازش هم در معنای یک روش حل اختلاف به کار می‌رود و هم به عنوان یک قرارداد جهت حل و فصل دعاوی به کار می‌رود.[۱] همچنین، اینطور بیان شده است که سازش به مفهوم تراضی طرفین دعوی بر فیصلهٔ نزاع معین در دادگاه و با دخالت دادرسی می‌باشد.[۲]

پیشینه

مفاد این ماده در ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما در ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۳][۴]

نکات تفسیری دکترین

مطابق این ماده با وجود عدم حضور فرد در دادگاه یا حضور و عدم توافق، امکان طرح مجدد سازش همواره وجود دارد.[۵][۶] اما کلمه «طرفین» ظهور در این امر دارد که برای درخواست سازش مجدد باید دو طرف درخواست آن را داشته باشند، البته این ظهور قابل ایراد است چرا که اشکالی ندارد که طرف با طرف دیگر گفتگو کند و زمینه‌ساز سازش را فراهم نماید.[۷][۸]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. طرفین می‌توانند چندین بار درخواست سازش را مطرح کنند.
  2. عدم حضور یکی از طرفین در جلسه دادگاه مانع درخواست سازش دوباره نمی‌شود.
  3. عدم پذیرش سازش توسط یکی از طرفین مانع از درخواست مجدد سازش نیست.
  4. امکان ارائه درخواست سازش به همان دادگاه یا دادگاه دیگر وجود دارد.

منابع

  1. ↑ یوسف درویشی هویدا. شیوه های جایگزین حل و فصل اختلاف (ADR). چاپ 1. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4927040
  2. ↑ فهیمه ملک زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2140456
  3. ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557576
  4. ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797580
  5. ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457188
  6. ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571744
  7. ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 557580
  8. ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 457192

رویه های قضایی

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۱۹۲_قانون_آیین_دادرسی_مدنی&oldid=425278»