ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[شخص ثالث]]: شخص ثالث کسی است که از [[اصحاب دعوا|طرفین دعوی]] یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | [[شخص ثالث]]: شخص ثالث کسی است که از [[اصحاب دعوا|طرفین دعوی]] یا [[قرارداد]] نمی‌باشد، خواه [[قائم مقام]] باشد خواه نه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=332868|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
این ماده مشابه [[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۳۴|ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی اصلاحی سال ۱۳۳۴]] می‌باشد و در آن مانند این ماده در مورد فرضی صحبت شده است که [[دادگاه]] احراز نماید دعوای جلب ثالث به منظور [[تبانی]] یا تأخیر رسیدگی مطرح شده‌است، می‌تواند دادخواست جلب ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797260|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | این ماده مشابه [[ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۳۴|ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی اصلاحی سال ۱۳۳۴]] می‌باشد و در آن مانند این ماده در مورد فرضی صحبت شده است که [[دادگاه]] احراز نماید دعوای جلب ثالث به منظور [[تبانی]] یا تأخیر رسیدگی مطرح شده‌است، می‌تواند دادخواست جلب ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2797260|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
کلیه حقوق و تکالیفی که برای خوانده اصلی دعوی مطرح می‌شود، مشمول [[مجلوب ثالث]] می‌باشد مانند [[حق]] طرح [[ایراد|ایرادات]] [[ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]، فاصله ابلاغ تا جلسه و …<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456080|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619508|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که صدور [[قرار]] [[تأمین خواسته]] به درخواست مجلوب ثالث منتفی است، اما صدور قرار تأمین علیه مجلوب ثالث به درخواست [[جالب ثالث]] (که همان [[خواهان]] دعوای جلب ثالث می‌باشد) مجاز است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1341716|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> | کلیه حقوق و تکالیفی که برای خوانده اصلی دعوی مطرح می‌شود، مشمول [[مجلوب ثالث]] می‌باشد مانند [[حق]] طرح [[ایراد|ایرادات]] [[ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی]]، فاصله ابلاغ تا جلسه و …<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=456080|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1619508|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که صدور [[قرار]] [[تأمین خواسته]] به درخواست مجلوب ثالث منتفی است، اما صدور قرار تأمین علیه مجلوب ثالث به درخواست [[جالب ثالث]] (که همان [[خواهان]] دعوای جلب ثالث می‌باشد) مجاز است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1341716|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=18}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات توضیحی == | |||
به نظر برخی از اساتید خوانده دعوی ثالث حق طرح [[دعوای متقابل|دعوای تقابل]] را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5289896|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | به نظر برخی از اساتید خوانده دعوی ثالث حق طرح [[دعوای متقابل|دعوای تقابل]] را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5289896|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# شخص ثالثی که جلب می‌شود به عنوان خوانده در نظر گرفته می‌شود و تمام مقررات مربوط به خوانده شامل حال او می‌شود. | # شخص ثالثی که جلب می‌شود به عنوان خوانده در نظر گرفته می‌شود و تمام مقررات مربوط به خوانده شامل حال او می‌شود. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۰: | ||
# در صورت احراز دادگاه مبنی بر وجود نیت تأخیر در رسیدگی، دادخواست جلب شخص ثالث می‌تواند از دادخواست اصلی جدا شود. | # در صورت احراز دادگاه مبنی بر وجود نیت تأخیر در رسیدگی، دادخواست جلب شخص ثالث می‌تواند از دادخواست اصلی جدا شود. | ||
# هر یک از دادخواست‌های اصلی و جلب شخص ثالث می‌توانند جداگانه مورد رسیدگی قرار گیرند. | # هر یک از دادخواست‌های اصلی و جلب شخص ثالث می‌توانند جداگانه مورد رسیدگی قرار گیرند. | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
*[[نظریه شماره 7/99/1545 مورخ 1399/11/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقابل مجلوب ثالث علیه شخص جالب]] | *[[نظریه شماره 7/99/1545 مورخ 1399/11/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقابل مجلوب ثالث علیه شخص جالب]] | ||
| خط ۴۴: | خط ۳۶: | ||
[[رده:حقوق شخص ثالث]] | [[رده:حقوق شخص ثالث]] | ||
[[رده:حقوق مجلوب ثالث]] | [[رده:حقوق مجلوب ثالث]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0695}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۵
ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی: شخص ثالث که جلب می‌شود خوانده محسوب و تمام مقررات راجع به خوانده دربارهٔ او جاری است. هر گاه دادگاه احراز نماید که جلب شخص ثالث به منظور تأخیر رسیدگی است می‌تواند دادخواست جلب را از دادخواست اصلی تفکیک نموده به هر یک جداگانه رسیدگی کند.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
شخص ثالث: شخص ثالث کسی است که از طرفین دعوی یا قرارداد نمی‌باشد، خواه قائم مقام باشد خواه نه.[۱]
پیشینه
این ماده مشابه ماده ۲۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی اصلاحی سال ۱۳۳۴ می‌باشد و در آن مانند این ماده در مورد فرضی صحبت شده است که دادگاه احراز نماید دعوای جلب ثالث به منظور تبانی یا تأخیر رسیدگی مطرح شده‌است، می‌تواند دادخواست جلب ثالث را از دعوای اصلی تفکیک نماید.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی
کلیه حقوق و تکالیفی که برای خوانده اصلی دعوی مطرح می‌شود، مشمول مجلوب ثالث می‌باشد مانند حق طرح ایرادات ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی، فاصله ابلاغ تا جلسه و …[۳][۴] نکته‌ی دیگر آن که صدور قرار تأمین خواسته به درخواست مجلوب ثالث منتفی است، اما صدور قرار تأمین علیه مجلوب ثالث به درخواست جالب ثالث (که همان خواهان دعوای جلب ثالث می‌باشد) مجاز است.[۵]
نکات توضیحی ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی
به نظر برخی از اساتید خوانده دعوی ثالث حق طرح دعوای تقابل را ندارد.[۶]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شخص ثالثی که جلب می‌شود به عنوان خوانده در نظر گرفته می‌شود و تمام مقررات مربوط به خوانده شامل حال او می‌شود.
- دادگاه می‌تواند تشخیص دهد که جلب شخص ثالث برای تأخیر در رسیدگی به پرونده است.
- در صورت احراز دادگاه مبنی بر وجود نیت تأخیر در رسیدگی، دادخواست جلب شخص ثالث می‌تواند از دادخواست اصلی جدا شود.
- هر یک از دادخواست‌های اصلی و جلب شخص ثالث می‌توانند جداگانه مورد رسیدگی قرار گیرند.
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/99/1545 مورخ 1399/11/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقابل مجلوب ثالث علیه شخص جالب
- نظریه شماره 7/1400/938 مورخ 1400/09/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ضمانت اجرای عدم رعایت مهلت طرح دعاوی طاری و دعوای ابطال سند مالکیت
مقالات مرتبط
تفکیک دعاوی در دادرسی مدنی در چه مواردی می‌توان ثالث را به دادرسی جلب نمود (تفسیری بر عبارت لازم بداند مذکور در مادة 135 قانون آیین دادرسی مدنی) اصلاحات تاریخ 18/3/98 دعوای وارد ثالث تبعی درحقوق ایران و فرانسه اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 332868
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797260
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456080
- ↑ علی مهاجری. شرح قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول). چاپ 2. گنج دانش، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1619508
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد سوم) (دوره پیشرفته). چاپ 18. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1341716
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5289896