ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
* {{زیتونی|[[ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}  
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]
* [[ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]  
* [[ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]]  
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی ==
== نکات تفسیری دکترین ==
منظور از قرار رد دادخواست در ابتدای ماده قراری است که [[دفتر دادگاه]] به علت نبود شرایط موجود در [[ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] و عدم رفع نقص در مهلت قانونی صادر می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470496|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که به نظر می‌رسد بخش اخیر این ماده استثنایی بر اصل رسیدگی دو مرحله‌ای به دعاوی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470508|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در نهایت، شایان ذکر است درخواست تجدیدنظر از قرار رد دعوای ثالث، هم از جانب [[مجلوب ثالث]] و هم خواهان دعوای ثالث ([[جالب ثالث|جالب]]) قابل طرح می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1183100|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref>  
منظور از قرار رد دادخواست در ابتدای ماده قراری است که [[دفتر دادگاه]] به علت نبود شرایط موجود در [[ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی]] و عدم رفع نقص در مهلت قانونی صادر می‌نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470496|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> نکته‌ی دیگر آن که به نظر می‌رسد بخش اخیر این ماده استثنایی بر اصل رسیدگی دو مرحله‌ای به دعاوی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470508|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> در نهایت، شایان ذکر است درخواست تجدیدنظر از قرار رد دعوای ثالث، هم از جانب [[مجلوب ثالث]] و هم خواهان دعوای ثالث ([[جالب ثالث|جالب]]) قابل طرح می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1183100|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref>  
 
== نکات توضیحی ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی ==
== نکات توضیحی ==
در صورت فسخ قرار رد دعوای جلب ثالث صادره از [[دادگاه بدوی|مرحله بدوی]] در مرحله تجدیدنظر، رسیدگی به دعوای جلب ثالث منوط به تجدیدنظرخواهی از دعوای اصلی و توامان با همان دعوی صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=دانش نگار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2461984|صفحه=|نام۱=عزیز|نام خانوادگی۱=نوکنده ای|چاپ=1}}</ref> مفهوم مخالف این ماده این است که در صورتی که حکم راجع به دعوای اصلی قابل تجدیدنظر نباشد یا نسبت به آن در مهلت قانونی تجدیدنظر خواهی نشود، قرار رد دادخواست جلب ثالث به تنهایی قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5289964|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref>
در صورت فسخ قرار رد دعوای جلب ثالث صادره از [[دادگاه بدوی|مرحله بدوی]] در مرحله تجدیدنظر، رسیدگی به دعوای جلب ثالث منوط به تجدیدنظرخواهی از دعوای اصلی و توامان با همان دعوی صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=دانش نگار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2461984|صفحه=|نام۱=عزیز|نام خانوادگی۱=نوکنده ای|چاپ=1}}</ref> مفهوم مخالف این ماده این است که در صورتی که حکم راجع به دعوای اصلی قابل تجدیدنظر نباشد یا نسبت به آن در مهلت قانونی تجدیدنظر خواهی نشود، قرار رد دادخواست جلب ثالث به تنهایی قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5289964|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی ==
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است.
# قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است.
خط ۲۴: خط ۱۹:
# امکان فسخ قرار در مرحله تجدیدنظر پیش‌بینی شده است.
# امکان فسخ قرار در مرحله تجدیدنظر پیش‌بینی شده است.
# رسیدگی به دعوای اصلی و جلب شخص ثالث پس از فسخ، به‌صورت همزمان در دادگاه تجدیدنظر صورت می‌گیرد.
# رسیدگی به دعوای اصلی و جلب شخص ثالث پس از فسخ، به‌صورت همزمان در دادگاه تجدیدنظر صورت می‌گیرد.
== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
* [[دعوای‌اضافی]]
* [[دعوای‌اضافی]]
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۳۷: خط ۳۰:
[[رده:دادخواست جلب شخص ثالث]]
[[رده:دادخواست جلب شخص ثالث]]
[[رده:تجدیدنظرخواهی از قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث]]
[[رده:تجدیدنظرخواهی از قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث]]
{{DEFAULTSORT:ماده 0700}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۵

ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی: قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث، با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است.

در صورتی که قرار در مرحله تجدیدنظر فسخ شود، پس از فسخ قرار، رسیدگی به آن با دعوای اصلی، در دادگاهی که به عنوان تجدیدنظر رسیدگی می‌نماید، به عمل می‌آید.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی

منظور از قرار رد دادخواست در ابتدای ماده قراری است که دفتر دادگاه به علت نبود شرایط موجود در ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی و عدم رفع نقص در مهلت قانونی صادر می‌نماید.[۱] نکته‌ی دیگر آن که به نظر می‌رسد بخش اخیر این ماده استثنایی بر اصل رسیدگی دو مرحله‌ای به دعاوی می‌باشد.[۲] در نهایت، شایان ذکر است درخواست تجدیدنظر از قرار رد دعوای ثالث، هم از جانب مجلوب ثالث و هم خواهان دعوای ثالث (جالب) قابل طرح می‌باشد.[۳]

نکات توضیحی ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی

در صورت فسخ قرار رد دعوای جلب ثالث صادره از مرحله بدوی در مرحله تجدیدنظر، رسیدگی به دعوای جلب ثالث منوط به تجدیدنظرخواهی از دعوای اصلی و توامان با همان دعوی صورت می‌پذیرد.[۴] مفهوم مخالف این ماده این است که در صورتی که حکم راجع به دعوای اصلی قابل تجدیدنظر نباشد یا نسبت به آن در مهلت قانونی تجدیدنظر خواهی نشود، قرار رد دادخواست جلب ثالث به تنهایی قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی نمی‌باشد.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است.
  2. اگر قرار در مرحله تجدیدنظر فسخ شود، رسیدگی به آن با دعوای اصلی در دادگاه تجدیدنظر انجام می‌شود.
  3. دادگاه تجدیدنظر تنها مرجع تصمیم‌گیری پس از فسخ قرار است.
  4. امکان فسخ قرار در مرحله تجدیدنظر پیش‌بینی شده است.
  5. رسیدگی به دعوای اصلی و جلب شخص ثالث پس از فسخ، به‌صورت همزمان در دادگاه تجدیدنظر صورت می‌گیرد.

مقالات مرتبط

منابع

  1. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470496
  2. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470508
  3. سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دادگاه‌های عمومی و انقلاب). چاپ 1. پایدار، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1183100
  4. عزیز نوکنده ای. تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران. چاپ 1. دانش نگار، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2461984
  5. یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5289964